داستان‌ها و حکایت‌های حج صفحه 199

وای بر تو! آیا در چنین محلّی (عرفات) از غیر خدا طلب می‌نمایی و حال آن که امروز آن چنان رحمت حق شامل و عامّ است که امید آن می‌رود آنچه در شکم کوه‌هاست، مشمول رحمت حق گشته و خوشبخت و سعادتمند شوند.(1)

دعای عرفه امام حسین علیه السلام

بشیر و بشر فرزندان غالب اسدی روایت کرده‌اند:

در روز عرفه در عرفات خدمت امام حسین علیه السلام بودیم. آن حضرت با گروهی از اهل بیت، فرزندان و شیعیان خود با نهایت تذلّل و خشوع از خیمه خود بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند.

آنان روی مبارک را به سوی کعبه گردانیدند و دست‌ها را برابر صورت گرفتند و مانند مسکینی که طعام طلبد، این دعا را خواندند:

«الحمدللَّه الذی لیس لقضائه دافع ولالعطائه مانع ... اللهّم إنّی أرغبُ و أشهد بالرُّبوبیّة لک مقرّاً بأنک ربّی و أنّ إلیک مردّی ...».

آن حضرت مقداری از دعا را که خواند، اشک از چشمان مبارکش جاری شد و کسانی که در اطرافش بودند، دعا و گریه او را شنیده و می‌دیدند و آمین می‌گفتند و همگی با صدای بلند می‌گریستند تا آفتاب غروب کرد.(2)

فرشته موکّل

حضرت صادق علیه السلام می‌فرماید: