داستان‌ها و حکایت‌های حج صفحه 64

کفن متبرک

صاحب روضات می‌گوید: از جمله مقامات سید بن طاووس قدس سره متبرک نمودن کفن خود است در اماکن مقدسه که خودش فرموده است: در عرفات از اول وقوف تا غروب عرفه، کفن را به نحوی خاص بلند نموده و بعد از آن به خانه کعبه و حجر الاسود و قبر حضرت رسول صلی الله علیه و آله و قبر و روضه ائمه بقیع علیهم السلام- وبعد از آن به ضریح حسینی در کربلا و بعد از آن به ضریح حضرت موسی بن جعفر و حضرت جواد و عسگریین و محل غیبت امام زمان (عج) متبرک نمودم و تمام اینها برای نیل به شفاعت ایشان و نجات از «فزع اکبر» بوده است؛ چون در روایت وارد شده است که:

«کفن را قبل از مرگ مهیا کنید و همیشه به آن نظر نمایید» و من این کار را می‌نمایم و گویا مشاهده می‌کنم که آن را پوشیده و در پیشگاه خداوند متعال ایستاده‌ام.(1)

در کنار مقام ابراهیم

در سفری که استاد جوادی آملی به سال 1351 ه. ش به مکه معظمه مشرف گردیدند، حادثه‌ای روی داده که از زبان خودشان بدان اشاره می‌کنیم: در آن سفر دستمان به حجر الاسود نرسید و نتوانستیم استلامی بکنیم، ولی در کنار مقام، بالاخره فرصت مختصری دست می‌دهد. مقام ابراهیم علیه السلام سنگی است که در قفسه‌ای قرار دارد و اثر دو قدم بر آن است، اما اثر انگشتی به نظر نمی‌آید. چند سانتی ضخامت دارد و معروف است