داستان‌ها و حکایت‌های حج صفحه 65

که اثر دو پای حضرت ابراهیم علیه السلام است و حضرت روی این سنگ پا می‌گذاشته‌اند و بنای کعبه را می‌چیده‌اند. این به ذهن نمی‌آید که این اثر دو تا پا باشد، برای این که هیچ اثر انگشتی نیست مگر این که کفش باشد که باز ممکن است قابل توجیه باشد. بالاخره مثل این که باور کردنش تعبد بیشتری می‌طلبد و همان طور که من نگاه می‌کردم به این سنگ مبارک، خوب که نگاه کردم، دیدم سمت چپ آن سنگ- اگر کسی پشت به خانه کعبه بایستد- روی آن نوار با خط خیلی عالی نوشته بودند: «ولا یؤده حفظهما». این جمله مبارک آیة الکرسی را که خدای سبحان می‌فرماید:

حفظ آسمان و زمین برای ما دشوار نیست و ما را خسته نمی‌کند، ما اگر بخواهیم دو پا را حفظ کنیم، برای ما خیلی خستگی ندارد ... وقتی در نوار این سنگ دیدم، خیلی خوشحال شدم و برای دوستان نقل کردم. آقایان و دوستانی که در سال‌های بعد به مکه مشرف شدند برای این که این خط را با این خصوصیات ببینند، هر چه گشتند آن را نیافتند. من خودم که باز اخیراً مشرف شدم، رفتم ببینم، هر چه گشتم نبود. آن کسی که مسؤول آن قسمت است، گفت: دنبال چه می‌گردی؟ گفتم: دنبال یک چنین چیزی، گفت: مگر این که در کتاب خوانده باشی، این جا نیست. آن جا واقعاً آیات و بینات است.(1)

سفارشی مفید

یکی از نزدیکان حضرت امام خمینی رحمه الله می‌گوید: در تاریخ سه شنبه (6/ 5/ 66) بعد از انجام کارها، جناب آقای رسولی با اشاره‌ای به این جانب، به عرض حضرت امام رحمه الله رساند که: فلانی امروز عازم مکه است و حقیر که برای دستبوسی خداحافظی جلو رفتم، با صحنه‌ای مواجه شدم که هرگز در مخیّله‌ام خطور نمی‌کرد.