حج و مهدویت صفحه 91

ب) مخالفت با هوا و هوس خود ( مُخَالِفاً عَلَی هَوَاهُ) ؛

ج) اطاعت عملی از دستورات خداوند ( مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ) ؛

د) دعوت کردن مردم به سوی امام زمان (عج) ( الدَّاعِینَ إِلَیْهِ) ؛

ه) معرفی امام زمان (عج) به مردم ( الدَّالِّینَ عَلَیْهِ) ؛

و) دفاع از دین و فرهنگ مهدوی (الذَّابِّینَ عَنْ دِینِهِ بِحُجَجِ اللهِ) ؛

ز) صیانت و حفاظت از مردم در برابر شبهات ( المُنْقِذِینَ لِضُعَفَاءِ عِبَادِ اللهِ مِنْ شِبَاکِ إِبْلِیسَ وَ مَرَدَتِهِ) ؛

ح) رهبری و سرپرستی مردم ( یُمْسِکُونَ أَزِمَّةَ قُلُوبِ ضُعَفَاءِ الشِّیعَةِ کَمَا یُمْسِکُ صَاحِبُ السَّفِینَةِ سُکَّانَهَا) .

٢. وظایف مردم:

الف) رجوع به فقها ( أَمَّا الحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا) ؛

ب) راضی بودن مردم به فتوای فقها ( فَإِذَا حَکَمَ بِحُکْمٍ وَ لَمْ یَقْبَلْهُ مِنْهُ فَإِنَّمَا بِحُکْمِ اللهِ اسْتَخَفَّ) ؛

ج) حجت بودن قول فقها ( فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ) ؛

د) لزوم پیروی مردم از فقها ( فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوهُ) .