- دیباچه 1
- مقدمه 3
- فصل اوّل تعاون و همیاری در حج و آموزههای دینی 6
- اشاره 6
- تعاون و همیاری در حج 7
- تعاون در آموزههای دینی اسلام 8
- اشاره 8
- ١. دستور مستقیم قرآنی 9
- ٢. دستور غیر مستقیم قرآنی 13
- ٣. گفتار معصومین 14
- 4. رفتار معصومین (علیهم السلام) 16
- اشاره 20
- ١. تعاون و همیاری با همسفرها 20
- اشاره 20
- فصل دوم زمینهها و جلوههای تعاون و همیاری در حج و زیارت 20
- الف) همفکری و همراهی با همسفران 21
- ب) نینداختن مسئولیت به دوش دیگران 22
- ج) تحمّل ناسازگاریها 23
- د) کمک به زائران بیمار و سالمند 24
- ه) مراقبت از اموال همسفران 26
- و) کمک به فراگیری اعمال و عبادت همسفران 27
- ز) استفاده بهینه از امکانات سفر 28
- ح) رفع مشکلات مالی همسفران 29
- ط) همکاری در حفظ اسرار و لغزشهای یکدیگر 31
- اشاره 32
- ٢. همکاری با مسئولان کاروان 32
- الف) حضور به موقع در جلسات آموزشی و توجیهی 33
- ب) همکاری در اجرای برنامهها 33
- ج) هماهنگی با مسئولان کاروان برای رفتن به مکانهای مذهبی و تاریخی 34
- د) انجام وظایف محوّله 34
- اشاره 35
- ٣. همکاری با مسئولان هتل و خدمه 35
- الف) حضور به موقع در برنامۀ غذایی 35
- ج) یاری مسئولان و خدمۀ هتل در برنامههای مناسبتی 36
- ب) کمک به خدمه در منا و عرفات 36
- د) پرهیز از ذخیرهسازی مواد غذایی 37
- ه) احترام به خدمه و انتظار از آنان در حد توان 37
- و) کنترل و مراقبت از فرزندان و سالمندان 38
- 4. تعاون با زائران دیگر کشورها 39
- الف) کمک به حل مشکلات آنان در حد امکان 39
- اشاره 39
- ب) مراعات زائران در آمد و شد و انجام مناسک 40
- 5. یاریرسانی مذهب با اعمال شایسته 42
- اشاره 44
- ١. تسهیل و تسریع انجام امور 44
- فصل سوم آثار همیاری و تعاون در حج و زیارت 44
- ٢. ایجاد محبت و نوع‌دوستی 45
- ٣. برخورداری از پاداش الهی 46
- 4-بهترین استفاده از فرصت حج و عمره 47
- 5. تقویت روحیۀ مسئولیتپذیری در جامعه 48
- 6. ترویج روحیۀ خیر و نیکی با رفع مشکلات همدیگر 49
- ٧. ایجاد خاطرهای خوش از سفر 49
- ٨. امیدواری به دریافت کمک 50
- ٩. یافتن دوستان جدید 51
- فصل چهارم موانع گسترش فرهنگ تعاون در حج و زیارت 52
- اشاره 52
- ١. تنگنظری 52
- ٢. تکبرّ بیجا 53
- ٣. فخرفروشی 54
- 4. راحتطلبی 55
- 5. ندانستن آداب سفر 57
- 6. بیتفاوتی 58
- ٧. امتیازطلبی خواص 59
- ٨. بیبرنامگی مسئولان 62
- ١. آموزش فرهنگ تعاون 63
- اشاره 63
- فصل پنجم راهکارهای گسترش فرهنگ تعاون در حج و زیارت 63
- ٢. بهرهگیری از کارشناسان رشتۀ تعاون 64
- ٣. تحریک وجدان اخلاقی و مذهبی زائران 65
- 4. توجه به اصل تعاون و همیاری توسط مدیران و مسئولان کاروانها 66
- 5. تهیۀ بستههای فرهنگی مناسب درباره تعاون و همیاری 67
- نتیجهگیری پایانی 68
- کتابنامه 70
نوع‌دوستی در بین آنها شود و از تفرق و تقابل، خودخواهی و خودپرستی و بی‌توجهی به مسائل و منافع دیگران، بکاهد» .(1)
در واقع گسترش همیاری‌ها در حج، توانایی آن را دارد که تنگ‌نظری‌ها، رقابت‌های ناسالم و گرایش به قومیت و انحصارطلبی را به کمترین حد ممکن برساند. شهید ثانی (رحمه الله) در این باره می‌فرماید:
تأکید بر ایجاد اُلفت و دوستی میان مؤمنان در احادیث، ناشی از این‌واقعیت است که تدابیر امور زندگی موقوف بر تشکیل جامعه و تعاون و همکاری افراد است. تعاون و همکاری افراد جامعه هنگامی پدید می‌آید که در آنان کینه و حسد و عداوت وجود نداشته باشد و از رذایلی مانند غیبت به دور باشند. این نکته بیانگر تأثیر متقابل تعاون بر بسیاری از فضایل اخلاقی در جامعه و تأثیر نامطلوب رذایل اخلاقی بر پیوند همکاری و تعاون است.(2)
٣. برخورداری از پاداش الهی
از آنجا که نوع همکاری در امور حج و زیارت اخلاقی است، بهره‌برداری از آن نیز همسو با اهداف معنوی خواهد بود و افراد پاداش خود را از خداوند
1- مبانی تعاون، ص١.
2- دانشنامة جهان اسلام، غلامعلی حداد عادل، ج٧، ص۴٨٨.