درسنامه اسرار حج صفحه 130

نیست؛ نماز عین نیاز است؛ از این رو در دعایی که در نماز طواف آمده است، سرّ بندگی موج می‌زند.

امام حسین (ع) را در حال طواف خانه خدا دیدند. سپس نزد مقام ابراهیم (ع) آمد و نماز گزارد. آن‌گاه صورت بر مقام نهاد و شروع به گریه کرد و گفت: «بنده کوچک تو در آستان توست، خواهنده تو و بینوای تو در پیشگاه توست … » این را پیوسته تکرار می‌کرد.(1)

ب. نماز حضور

نماز انسان را به قربان‌گاه می‌برد، نماز معراج بندگان خداست. به فرموده پیامبر (ص):

«الصَّلَاةُ قُرْبَانُ کُلِّ تَقِیّ».(2)

نماز مایه تقرب اهل تقواست.

نماز یاد خداست و یاد خدا آرام‌بخش دل‌ها و جان‌هاست. قرآن از یک طرف فرمود: غایت نماز یاد حق است: (أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی) (3)و از سوی دیگر فرمود: (أَلا بِذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب)، (4)بنابراین نماز روح و جان آدمی را به آسایش و آرامش واقعی نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند. نماز نردبان سلوک به عالم نور، پلکان صعود به بام بهجت و سرور است. قیام در

1- ربیع الابرار، ج 2، ص 149
2- سفینة البحار، ج 2، ص 43
3- طه: 14
4- رعد: 28