قبل از حج بخوانید به ضمیمه خاطرات حرمین شریفین صفحه 133

خاطره معنوی

در سال ١۴١٧ه. ق که موفق به عمره رجبیّه شدم، در پایان روزهای سفر در مکه معظمه و انجام طواف وداع لحظاتی درباره این جمله دعا که امام سجاد (ع) به درگاه حضرت حق عرض می‌کند فکر می‌کردم: «

اللهم عرّفنی الاجابة فی دعائی » ؛ «خدایا علامت اجابت دعای مرا به من بشناسان» و در انتظار نشانه‌ای بودم که آیا عمرۀ حقیر و دعای این ناچیز قبول شده یا نه؟ !

شب بیست و هفتم رجب که شب مبعث بود یا طرف صبح آن شب آیت‌الله گلپایگانی را در رؤیا دیدم. جلسه امتحانی برقرار بود و آقا خودشان متصدی امتحان بودند.

عده‌ای برای امتحان حاضر شدند و ورقه‌ای در دست داشتند و به نوبت ورقه خود را خدمت آقا می‌دادند؛ نفر اول آمد و ورقه را تحویل آقا داد. آقا به ورقه نگاهی کردند و مقبولشان نشد؛ چرا که ایشان نظر خود را برگرداندند و فرمود این درست نیست. نفر دوم آمد ورقه را تحویل داد. آقا ورقه را گرفتند و ایراد وارد کردند و فرمودند این ورقه شما خالی از اشکال نیست. ولی باطل و مردود قرار ندادند. نفر سوم آمد و برگه خود را تحویل داد که قبول کردند. القصه مقبولان و مردودان معلوم شدند. سپس نظری معنادار به حقیر کردند که از آن نظر ملهم به قبول شدم و در آن حال به نظرم رسید که حقیر را مورد قبول قرار داده است. امید است خدای متعال به فضل و کرمش از همه مؤمنان و از این مقصّر قبول بفرماید.

والسلام علی عبادالله الصالحین