- اشاره 1
- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 5
- 1-زندگینامه 5
- اساتید در قم 7
- جلسه تفسیری 8
- استاد برجسته حوزه 9
- در خدمت انقلاب و نظام 10
- نگاه حکومتی 14
- تألیفات ماندگار 15
- رحلت 17
- 2- پیرامون حج 19
- سفرهای حج 19
- هزینه سفرها 20
- اهتمام و قیام به وظیفه 22
- آسانگیری در انجام مناسک حج 24
- رعایت حال همسفران 26
- سیره زیارتی 27
- نامه به حجاج 29
- چگونگی نیابت 32
- 3- سفرنامه خودنوشته حج 32
- اخذ گذرنامه از قم 36
- حرکت به سوی تهران 40
- پرواز به سوی حجاز 41
- به سوی جحفه 48
- ورود به مکه 53
- عمل سعی و صفا 58
- زیارتگاههای مکه 61
- زیارت مراجع 64
- چگونگی طواف 65
- وضع و اوضاع همشهریها 67
- در عرفات و مشعر 68
- دیدار با یک برادر حنفی 73
- رمی جمرات در منی 75
- وضعیت قربانگاه 77
- هیئت پزشکی ایران 84
- هیئت سرپرستی 87
- به سوی مدینه 88
- مدینه شهر پیامبر (ص) 89
- زیارت حرم رسول (ص) 91
- وضعیت همسفران 96
- بازگشت به جده 99
- پرواز به سوی بغداد 101
- کتابنامه 104
مدرسه «حسن پاشا» ساکن شد و در محضر آیتالله میرزا رضی زنوزی شاگردی کرد، اما چون به علتی نامعلوم نتوانست در آن حوزه به تحصیل ادامه دهد، به حوزه علمیه قم رفت و تا آخرین لحظه عمر پربرکت خود، در جوار حرم حضرت معصومه 3 ساکن شد و به تحصیل و تدریس و تحقیق اهتمام ورزید. (1)
اساتید در قم
آیتالله احمدی، سطوح عالی را در قم، نزد حضرات آیات: مرعشی نجفی، سیدحسین قاضی، علامه طباطبایی، آقا میرزا احمد کافی الملک و شیخ موسی زنجانی فراگرفت. سپس به درس خارج فقه و اصول راه یافت. نخست مدتی در درس خارج مرحوم آیتالله بروجردی و پس از آن حدود شانزده سال در درس خارج آیتالله محقق داماد شرکت کرد و همزمان با آن، در درسهای خارج آیتالله گلپایگانی و آیتالله میرزا هاشم آملی نیز، حضور داشت و در نهایت، به درجه اجتهاد رسید. در این میان، بیشترین انس وی با علامه طباطبایی بود.
او علاوه بر فقه و اصول، در تفسیر و اخلاق نیز، از محضر ایشان بهرهها برد.
آیتالله احمدی در اینباره نقل کرده است:
1- خاطرات فقیه اخلاقی، آیتالله احمدی میانجی، ص 79.