مصباح الحرمین صفحه 168

خود به او کرامت نمودم، و او در این خانه کسر اصنام خواهد کرد، و اذان خواهد گفت، و تقدیس و تمجید می‌کند ما را؛ فَطوبی لِمَن أحبَّهُ و ویلٌ لمَن عصاهُ و أبغضَهُ (1) 889، یعنی:

مرحبا و گوارا باد به کسی که دوست دارد او را، و اطاعت او نماید، و وای بحال کسی که او را دشمن دارد و از اطاعت او بیرون رود.

به روایتی: چون چشم ابوطالب به فرزند خود افتاد، امیر علیه السلام گفت: السّلام علیکَ یا أبة و رحمة اللَّه و برکاته. و به روایت دیگر: چون امیر علیه السلام از مادر متولّد شد، چشمهای مبارکش را باز نکرد تا رسول‌خدا صلی الله علیه و آله شنید که امیر علیه السلام متولّد شده، آمد به دیدن او، قنداقه او را در بغل گرفت، فوراً آن حضرت چشم گشوده به جمال رسول‌خدا صلی الله علیه و آله خندید و اظهار شوق کرده عرض نمود: السّلام علیکَ یا رسول‌اللَّه صلی الله علیه و آله و رحمة اللَّه و برکاته (2) 890.

الفصلُ التّاسِع عَشَر در استارِ کعبه است

به سند معتبر، مروی است که: زن دوّمی اسماعیل علیه السلام به اسماعیل علیه السلام گفت: آیا بر این دو درگاه دو پرده بیاویزم: یکی از این جانب و دیگری از آن جانب؟ فرمود: بلی.

پس دو پرده ساختند که طول آنها دوازده ذراع بود، و بر آن درها آویختند. پس آن زن را پرده‌ها خوش آمده، به آن حضرت گفت که: اذن ده برای کعبه جامه‌ای ببافم که تمامی کعبه را بپوشد که این سنگها بد نما است. اسماعیل علیه السلام اذن داد؛ آن زن عاقله بسرعت متوجّه شد و پشم بسیاری فرستاد میان قبیله خود که آنها را برای او بریسند (و از آن