- مقدّمه 1
- علائم و اختصارات بکار رفته در این کتاب 13
- الفصلُ الأوّل در اسرار حجّ و وجوب آن 16
- الفصلُ الثّانیدر ثواب حجّ 24
- الفَصلُ الثّالث در ترک نمودن حجّ و عقاب آن 30
- الفَصلُ الرّابع در احوال کسی که در راه حجّ بمیرد 32
- الفصلُ الخامس در وجه تسمیه مکّه و کعبه 35
- الفصلُ السّادس در بیان بنای شهر مکّه 40
- الفصلُ السّابع در بنای کعبه 47
- الفصلُ الثّامِن در بیان حجّ انبیا و ائمّه طاهرین علیهم السلام 72
- الفصلُ التّاسِع در بعضی آداب و وظایف حجّ کننده 91
- الفصلُ العاشِر در بیان آداب سفر 103
- الفصلُ الحادیعَشَر در بیان احرام و آداب آن 108
- الفصلُ الثّالِث عَشَر در بیان ورود به حرم و مکّه و مسجدالحرام 127
- الفصلُ الرّابِع عَشَر در بیان حجرالاسود 138
- الفصلُ الخامِس عَشَر در بیان طواف 147
- الفصلُ السَّادِس عَشَر در ارکان کعبه 157
- الفصلُ السّابع عَشَر در میزاب رحمت 163
- الفصلُ التّاسِع عَشَر در استارِ کعبه است 168
- الفصلُ العِشرُون در مقام ابراهیم علیه السلام است 180
- الفصلُ الواحِد وَ العِشرُون در بیان حجر اسماعیل علیه السلام 186
- الفصلُ الثّانی وَ العِشرُون در زمزم 189
- الفصلُ الثّالِث وَ العِشرُون در صفا و مروه و سعی و هرولة 199
- الفصلُ الرّابِع وَ العِشرُون در احرام حجّ 209
- الفصلُ الخامِس وَ العِشرُون در عرفات و وقوف آن 220
- الفصلُ السّادِس وَ العِشرُون در مشعر الحرام و وقوفِ آن 230
- الفصلُ السّابِع وَ العِشرُون در مِنی و رمی جمرات 234
- الفصلُ الثّامِن وَ العِشرُون در قربانی کردن 240
- الفصلُ التّاسِع وَ العِشرُون در حَلق 265
- الفصلُ الثَلاثُون در طواف حجّ و نساء 267
- الفصلُ الإحدی وَ الثّلاثُون در باقی اعمال مِنی 269
- الفصلُ الثّانی وَ الثّلاثُون در وداع بیت اللَّه الحرام 272
- الفصلُ الثّالِث وَ الثّلاثُون در مواضع متبرّکه 277
- الفصلُ الرّابِع وَ الثّلاثُون در آداب برگشتن از مکّه 291
- الفصلُ الخامِس وَ الثّلاثُون در مدینه 295
- الفصلُ السّادِس وَ الثّلاثُون در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله 302
- الفصلُ السّابِع وَ الثّلاثُون در منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله 306
- الفصلُ الثّامِن وَ الثّلاثُون در زیارت جناب پیغمبر صلی الله علیه و آله 308
- الفصلُ الأربعون در احوال جناب فاطمه علیها السلام 331
- الفصلُ الواحِد وَ الأربعون در قبرستان بقیع 355
- الفصلُ الثّانی وَ الأربعون در حسن بن علی علیهما السلام 357
- الفصلُ الثّالِث وَ الأربعون در سیّدِ سجّاد علیه السلام 380
- الفصلُ الرّابِع وَ الأربعون در امام محمّد باقر علیه السلام 395
- الفصلُ الخامِس وَ الأربعون در امام جعفر صادق علیه السلام 400
- الفصلُ السّادِس وَ الأربعون در غرفه ماریّه و ابراهیم بن حضرت رسول صلی الله علیه و آله 410
- الفصلُ السّابِع وَ الأربعون در عبداللَّه بن عبدالمطّلب و عبداللَّه بن جعفر طیّار 413
- الفصلُ الثّامِن وَ الأربعون در فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبد مناف مادر جناب امیر علیه السلام 420
- الفصلُ التّاسِع وَ الأربعون در عبّاس بن عبدالمطّلب 423
- الفصلُ الخمسون در امّسلمة بنت «ابوامیّه مخزومی» زوجه جناب پیغمبر صلی الله علیه و آله 429
- الفصلُ الواحِد وَ الخمسون در مسجد قبا و سایر مساجد مدینه 437
- الفصلُ الثّانی وَ الخمسون در شهدای احُد 444
- منابع و مآخذ 466
الفصلُ الخامِس وَ الأربعون در امام جعفر صادق علیه السلام
بدان که پدر آن حضرت، امام محمّد باقر علیه السلام و مادرش امّ فروه، دخترِ قاسم بن محمّد بن ابی بکر است، اسمَش جعفر، و کنیهاش ابوعبداللَّه، و لقبش صادق است؛ قطب راوندی روایت کرده که: از حضرت امام زین العابدین علیه السلام پرسیدند که: امام بعد از تو کیست؟ فرمود: محمّد باقر، علم مرا میشکافد شکافتنی. پرسیدند که: امام بعد از او کیست؟ فرمود: جعفر، که نام او در نزد اهل آسمان صادق است. گفتند: چرا بخصوص او را صادق مینامند و حال آنکه همه شما صادق و راستگو هستید؟! فرمود که: پدرم مرا خبر داد از پدرش از رسول خدا صلی الله علیه و آله که آن حضرت فرمود: چون متولّد شد فرزند من، جعفر بن محمّد بن علی بن الحسین علیهم السلام، او را صادق بنامید زیرا که در نسلِ پنجم از فرزندان او، شخصی جعفر نام خواهد داشت و دعوی امامت خواهد کرد به دروغ و از روی افترا به خدا، و نزد خدا جعفر کذّاب و افترا گوینده بر خدا است. پس سیّدِ سجّاد علیه السلام گریست و فرمود که: گویا میبینم جعفر کذّاب را که برانگیخته است خلیفه جور زمان خود را بر تفتیش و تفحّص امام غایب (یعنی حضرت صاحب الامر، علیه و علی آبائه صلوات اللَّه و سلامه) (1) 1754.
روی أبوهریرة قال: انّ الحسین علیه السلام دخل علی رسولاللَّه صلی الله علیه و آله، فأخذهُ وَ قبّله و قال:
أنتَ الإمام بن الإمام أبو الأئمّة التّسعة،
قال إبنُ مسعود: مَن هُم یا رسولاللَّه (صلی الله علیه و آله)؟ قال:
یخرج مِن صلبِ إبنی هذا ولدٌ مبارکٌ سمی جدّه علَیهِ سیماءُ العبّاد و نورُ الزّهّاد و یخرج مِن صلبهِ مَن إسمهُ إسمی و یشبهنی فی خلقِهِ یبقرُ العلمَ کلّهُ و ینطقُ بِالحقِّ و یخرجُ مِن صلبهِ کلمةُ الحقّ و لسانُ الصّدق جعفر، الرّاد علیه کالرّادّ عَلَیّ ... الحدیث (2) 1755
. یعنی:
1- - (ضمن روایتی طولانی) بحار 36/ 386 ب 44 ح 1 و 50/ 227 ب 6 ح 2؛ کمالالدین 1/ 319 ب 31 ح 2.
2- - بحار 36/ 312 ب 41 ح 158؛ الصراطالمستقیم 2/ 140؛ کفایةالاثر/ 81.