مصباح الحرمین صفحه 437

مجروح نموده بود.

نمی‌دانم که گریه نمایم بر زینب مظلومه یا بر سکینه، در زمانی که خبر مرگ پدر بزرگوارش به وی رسیده بود؟!

یا بر امّ کلثوم معصومه که در کربلا نوحه و زاری می‌کرد!

برخیز تا گریه کنیم بر آقایی که شمر ملعون بر او جفا کرده و خون درخشان از گلوی مبارک او جاری نمود بر زمین در حالتی که روی زمین در مصیبت آن بزرگوار صیحه می‌کشید،

برخیز تا گریه کنیم بر کسی که قبرش در کربلا است،

و اگر تو از دوستان اویی باید نوحه‌های حزن آورنده به او کنی،

برخیز تا گریه کنیم بر امام حسین علیه السلام، و گریه نماییم بر نور چشم عالمین،

و گریه بکنیم بر کسی که از خاک او بوی بهشت می‌آید،

برخیز تا گریه کنیم بر این مصیبت تا روز قیامت،

و گریه کنیم بر جسمهای پاکی که هلاک شدند در کربلا.

و امّ السّلمه بعد از همه زنان رسول خدا صلی الله علیه و آله به رحمت ایزدی پیوست، زمان سلطنت یزید بن معاویة در سال شصت و یک هجری، در حالتی که هشتاد و چهار ساله بود، و در خود مدینه منوّره در قبرستان بقیع مدفون شده، رضوانُ اللَّهِ علَیها (1) 1897.

الفصلُ الواحِد وَ الخمسون در مسجد قبا و سایر مساجد مدینه

بدان که مستحبّ است نماز خواندن در مسجدهایی که در مدینه هستند، و در این رساله به ذکر چند مسجد اکتفا می‌نماییم: