مصباح الحرمین صفحه 72

گویند: ای مهدیِ آل محمّد صلی الله علیه و آله، توبه می‌کنیم، ما را قبول فرما. پس، حضرت ایشان را نصیحت نموده و از عقوبات دنیا و آخرت بترساند و از اهل مکّه کسی را به ایشان والی کرده بیرون آید. باز آن والی را بکشند؛ آنگاه حضرت یاوران خود را از جنّ و نُقبا (1) 349 بسوی ایشان برگرداند که به ایشان گویند که برگردند به حقّ، پس هر که اطاعت کند او را ببخشند و هر که اطاعت نکند او را بکشند. و در روایت دیگر: سه خلیفه او را بکشند، در دفعه چهارم خودش عود (2) 350 به مکّه نموده، جمعی از اهل مکّه را به قتل رساند و دستهای بنی شیبه را که کلیدداران کعبه‌اند می‌بُرَد و بر مکّه آویزان کند (3) و منادی آن حضرت ندا کند که: اینها دزدان خانه خدا می‌باشند. و خانه کعبه را برداشته‌351، از بنایی که ابراهیم علیه السلام گذاشته بود بنا کند، و هکذا (4) 352 مسجد مدینه و مسجد کوفه را هم خراب کرده از اساس اوّلش بنا می‌نماید (5) 353.

الفصلُ الثّامِن در بیان حجّ انبیا و ائمّه طاهرین علیهم السلام

از قراری که نوشته‌اند (6) 354 چون خدا خواست توبه آدم علیه السلام را قبول کند، جبرئیل را بسوی او فرستاد، پس جبرئیل نازل شده گفت: السّلام علیک ای آدم صبر کننده به بلای خود، و توبه کننده از خطای خود، خدا مرا بسوی تو فرستاده که بیاموزم به تو، آن مناسک را که خدا می‌خواهد توبه تو را به سبب آنها قبول نماید. پس دست آدم علیه السلام را گرفته آورد به نزد مکان کعبه، پس خدا بر او قُبّه‌ای (7) 355 از نور فرستاد در موضع کعبه، که نورش ساطع گردید در کوههای مکّه بقدر حرم، پس خدا امر به جبرئیل فرمود که

1- - نُقَبا: مهتران، بزرگان، پیشوایان. لغت نامه.
2- - عَوْد: مراجعت، برگشت. لغت نامه.
3- - مراد تخریب خانه جهت بازسازی آن است. م.
4- - هکَذا: همچنین. لغت نامه.
5- - همچنانکه در ابتدای مطلب نیز اشاره شد، مشروح این ماجرا ضمن یک روایت طولانی در (بحار 53/ 11- 6 ب 28) نقل شده است. م.
6- - کافی 4/ 194- 191 ح 2؛ و با اندکی تغییر در: وسایل 11/ 227 ب 2 ح 14664؛ بحار 11/ 178 ب 3 ح 25 و 96/ 29 ب 4 ح 5 و 96/ 36 ب 4 ح 14؛ تفسیرقمی 1/ 44؛ علل‌الشرایع 2/ 400 ب 142 ح 1.
7- - قُبَّة: قبه، بنای گرد برآورده چون گنبد. لغت نامه.