نمادها و رمزواره‌های‌حج: نشانه‌های الهی درسرزمین وحی صفحه 128

آدَمُ مَنْ جَائَنِی مِنْ وُلْدِکَ فَبَاءَ بِذَنْبِهِ بِهَذَا الْمَکَانِ غَفَرْتُ لَهُ» (1)

«پروردگارا! از من درگذر، ندا آمد: تو را بخشیدم. آدم (ع) گفت: فرزندانم را چطور؟ وحی شد: ای آدم! هر کس از فرزندانت که به نزد من بیاید و در این مکان به گناه خود اعتراف و اقرار کند، او را می‌بخشم.»

و در حدیث دیگر از امام باقر (ع) روایت شده است: هنگامی که آدم (ع) در طواف، خود را به دیوار مستجار رسانده و تضرع نمود، ندا آمد:

«یَا آدَمُ مَنْ بَاءَ بِذَنْبِهِ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ حَیْثُ بُؤْتَ أَنْتَ بِذَنْبِکَ هَاهُنَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ»

«ای آدم! هرکس از فرزندانت که مانند تو (پس از انجام مناسک حج) در این مکان از گناهش توبه کند، خداوند او را خواهد بخشید.» (2)

اهمّیت باب مُستجار

باب مستجار که در زمان حضرت ابراهیم (ع) در مقابل درِ کنونی کعبه ساخته شده بود، آنقدر دارای اهمّیت است که رسول خدا (ص) درباره آن به عایشه فرمودند:

«یَا عَائِشَةُ لَوْ لَا أَنَّ قَوْمَکَ حَدِیثُو عَهْدٍ بِجَاهِلِیَّةٍ (وَ فِی رِوَایَةٍ أُخْرَی حَدِیثُو عَهْدٍ بِکُفْرٍ وَ فِی رِوَایَةٍ حَدِیثُو عَهْدٍ بِشِرْکٍ) فَأَخَافُ أَنْ تُنْکِرَ قُلُوبُهُمْ لَأَمَرْتُ بِالْبَیْتِ فَهُدِمَ فَأَدْخَلْتُ فِیهِ مَا أُخْرِجَ مِنْهُ وَ أَلْزَقْتُهَا بِالْأَرْضِ وَ جَعَلْتُ لَهَا بَابَیْنِ بَاباً شَرْقِیّاً وَ بَاباً غَرْبِیّاً فَبَلَغْتُ بِهِ أَسَاسَ إِبْرَاهِیم» (3)

«عایشه! اگر قوم تو به جاهلیت (یا به روایتی به کفر یا شرک) نزدیک نبودند و از دگرگونی ایمان آنها نمی‌ترسیدم، فرمان می‌دادم کعبه را ویران کنند و آنچه از آن خارج شده به آن بازمی‌گرداندم و آن را با خاک یکسان می‌ساختم و برایش درِ شرقی

1- تفسیر عیاشی، ج 1،ص 31.
2- دعائم الإسلام، ج 1،ص 292.
3- الطرائف، ج 2،ص 390.