نمادها و رمزواره‌های‌حج: نشانه‌های الهی درسرزمین وحی صفحه 428

فرمودند:

«مَا مِنْ بَرٍّ وَ لَا فَاجِرٍ یَقِفُ بِجِبَالِ عَرَفَاتٍ فَیَدْعُو اللَّهَ إِلَّا اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ أَمَّا الْبَرُّ فَفِی حَوَائِجِ الدُّنیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَمَّا الْفَاجِرُ فَفِی أَمْرِ الدُّنیا»(1)

«هیچ نیکوکار و بدکاری نیست که در عرفات حاضر شود و خدا را بخواند مگر آنکه خداوند خواسته‌هایش را اجابت کند، نیکوکار درباره حوائج دنیوی و اخروی و بدکار در مورد حوائج دنیوی.»

و از آنجا که برای بهره‌مندی از غفران الهی باید به عامل بخشش گناهان یعنی ولایت پیشوایان معصوم (علیهما السلام) متمسک گردیم، امام صادق (ع) درباره کسانی که از ولایت اهل‌بیت (علیهما السلام) روی‌گردانند، فرمودند:

«غُثَاءٌ یَأْتِی بِهِ الْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ لَا وَ اللَّهِ مَا الْحَجُّ إِلَّا لَکُمْ لَا وَ اللَّهِ مَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ إِلَّا مِنْکُمْ» (2)

« (این مردم مانند) خس و خاشاکی هستند که به همراه موج از هر طرف به اینجا می‌آیند. به خدا قسم! حج تنها برای شما (متمسکین به ولایت) قرار داده شده و فقط از شما پذیرفته می‌شود.»

عرفات در حدیث شبلی

امام سجاد (ع) عرفات را موقف درک علوم و جایگاه شناخت ربوبیت خداوند و حاکمیت او معرفی نموده و خطاب به شبلی فرمودند:

«هَلْ عَرَفْتَ بِمَوْقِفِکَ بِعَرَفَةَ مَعْرِفَةَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ أَمْرَ الْمَعَارِف وَ الْعُلُومِ وَ عَرَفْتَ

قَبْضَ اللَّهِ عَلَیصَحِیفَتِکَ وَ اطِّلَاعَهُ عَلَی سَرِیرَتِکَ وَ قَلْبِکَ قَالَ لا»

«آیا با وقوف در عرفات، به (ربوبیت) خداوند معرفت یافتی و به معارف و علوم