درسنامه آداب سفر حج صفحه 94

و در حدیث دیگری فرمود:

«وقتی دو نفر با یکدیگر در جلسه‌ای صحبت می‌کنند، آنچه با یکدیگر در میان می‌گذارند امانت خدا است، پس جایز نیست که یکی از آن‌ها بر خلاف میل برادر دینی‌اش آنچه را که او میل به افشای آن ندارد، بازگو کند». (1)

پرهیز از سوء ظن‌

شایسته است حاجیان کاروان خود را به کانون محبت و صفا تبدیل کنند و نسبت به همدیگر مهربان و خوشبین باشند و از هر گونه سوء ظنی بپرهیزند.

امیر مؤمنان علی(ع) فرمود:

«کار برادر دینی خود را به بهترین وجه توجیه و حمل کن، تا زمانی که از او کاری سرزند که راه توجیه را بر تو ببندد و هیچگاه از سخنی که از(دهان) برادرت بیرون آید تا وقتی که می‌توانی محمل خوبی برای آن بیابی گمان بد مبر.» (2)

حسن ظن و خوش بینی نسبت به دیگران، از برترین ارزش‌های اخلاقی و بزرگ‌ترین عطیه‌ها است. (3)

برای حل مشکل سوء ظن، پیشوایان اسلام تا آنجا جلو رفته‌اند که رسول خدا(ص) فرمود:

1- تنبیه الخواطر، ج 1، ص 98.
2- امالی صدوق، ص 250.
3- غرر الحکم، ح 4834.