دانستنیهای چهارده معصوم (ع) صفحه 1006

دست و مشگ و علم

چشمم از اشک پر و، مشگ من از آب تهیست

جگرم غرقه بخون و تنم از تاب تهیست

گفتم از اشک کنم آتش دل را خاموش

پر ز خوناب بود، چشم من از آب، تهیست!

به روی اسب، قیامم به روی خاک، سجود

این نماز ره عشقست، ز آداب تهیست!

جان من می برد، آبی که ازین مشگ چکد

کشتیم غرق در آبی که ز گرداب، تهیست

هر چه بخت من سرگشته به خوابست حسین!