دانستنیهای چهارده معصوم (ع) صفحه 948

بر سینه ی زخمی او، آلاله ای را بکارم

آن کشته را می شناسم، از عطر یاسی که دارد

می خواهم آنجا بمیرم، آنجا کنار سوارم

داغش برون از شمارست، زخمش فزون از ستاره

آغاز کارست و دارم هفتاد را می شمارم!

او را به غربت سپردم وقتی که می گفت: برگرد!

منهم درین دشت حسرت خود را به او می سپارم

اسبی که تنهای تنهاست!

می آید از سمت غربت، اسبی که تنهای تنهاست

تصویری مردی- که رفته ست- در چشمهایش هویداست