موسم بیداری : گذری بر خاطرات سفر حج صفحه 106

بهشت عرفه‌

اذان ظهر در چادرها بودیم که با گفتن نیت، وقوف آغاز گردید. نماز ظهر و عصر به امامت روحانی کاروان برگزار شد. ناهار که خوردیم، خستگی فشار آورد. همگی خسته شده بودند. دیشب تا دیر وقت مشغول دعا و نیایش بودند و امروز نیز از اذان صبح، بیدار و در تکاپو؛ همه خوابیدند. ساعتی بعد با صدای بلندگوی چادر کناری از خواب برخاسته، وضویی ساختیم و آماده دعای عرفه شدیم.

ابونصر بزنطی از حضرت رضا(ع) و آن حضرت به نقل از امام باقر(ع) آورده است:

هیچ انسانی نیست- خوب یا بد- که بر کوه‌های عرفات وقوف کرده و خدا را بخواند، مگر آن‌که خداوند دعای او را مستجاب نماید. آدم خوب در نیازهای دنیا و آخرت و آدم بد در کار دنیا. (1)

ناگهان احساس کردم لحظات به شدت در حال گذرند. ثانیه‌ها و دقیقه‌ها از مدت وقوف کاسته می‌شد و من هنوز احساس خاصی نداشتم. در آن گرمای سوزان، دلم یخ‌زده بود و امیدی نداشتم بتوانم در این لحظات محدود، آن را نرم و منعطف کنم. حال خوبی