موسم بیداری : گذری بر خاطرات سفر حج صفحه 127

صفحه 127

بود، که وارد منا شدیم.

سرزمین آرزوها

سرانجام به سرزمینی که منتهای تمنیات بود، رسیدیم. اکنون منا (1) که در زیر نور طلایی و صبحگاهی می‌درخشید، در برابرمان خودنمایی می‌کرد. سراسر منا پر بود از چادر و از گوشه و کنار، خیل جمعیت به طرف جمرات روان بودند. حاجیان در عرفات و مشعر با خدای خود حساب را صاف کرده بودند و اکنون با تمام وجود آمده بودند که آخرین اعمال خود را پیش از بازگشت از مشاعر انجام دهند.

اما این منا چیز دیگری است، برایم بسیار جالب بود. در حدیثی است که امام سجاد(ع) خطاب به شبلی، از وی می‌پرسد:

هنگامی که به منا رسیدی، به نیت‌ها، آرزوها و تمنیات خود نایل آمدی و حاجتت برآورده شد؟ اگر چنین نباشد، به سرِّ حج آگاه نبوده‌ای. پس دوباره باید حج بگزاری!


1- در وجه نام‌گذاری منا اختلاف است؛ برخی می‌گویند: هنگامی‌که جبرئیل خواست از آدم 7 جدا شود، به وی گفت «تمَن»: از خدای خود چیزی بخواه؛ آدم گفت: «اتمنی الجنه» بهشت را آرزو دارم و به نقلی جبرئیل به حضرت ابراهیم 7 پیشنهادی کرد، او آرزو کرد که ای کاش به جای اسماعیل 7 خداوند قربانی شدن گوسفندی را بپذیرد. بنابراین، چون این دو ماجرا در همین سرزمین اتفاق افتاد، به آن منا گفته‌اند؛ یعنی سرزمین تمنا و آرزوی آدم و ابراهیم 8.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه