زلال هدایت صفحه 101

همچنین آیه در کریمه دیگری آمده است:

«وَ إِنَّهُ‌و لَکِتبٌ عَزِیزٌ* لَّایَأْتِیهِ الْبطِلُ مِن م بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لَامِنْ خَلْفِهِ ی تَنزِیلٌ مّنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ» (1)

به یقین، کتابی عزیز است، باطل از رو به رو و پشت سر به آن راه نمی‌یابد. فرود آمده از ناحیه خداوند حکیم و ستوده است.

جمله پایانی این آیات نشان می‌دهد که خداوند حکیم و ستوده، قرآن را فرستاده که از همه کمالات برخوردار بوده و کارهایش هدف‌دار و بدون نقص است. بنابراین، اگر قرآن، تحریف شده باشد، نقض غرض می‌شود و این کار با حکمت خداوند ناسازگار خواهد بود. در آیه دیگری، بر حفاظت از قرآن تأکید شده است:

«لَاتُحَرّکْ بِهِ ی لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ‌ی* إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ و وَ قُرْءَانَهُ‌و» (2) [ای رسول خدا صلی الله علیه و آله در حال وحی] باشتاب، زبان به خواندن قرآن مگشای که ما خود قرآن را جمع و حفظ می‌کنیم و بر تو می‌خوانیم.

از این آیه هم تحریف نشدن قرآن به خوبی برمی‌آید.

تحریف ناپذیری در روایات‌

از جمله ادله‌ای که بر تحریف نشدن قرآن و نفوذناپذیری آن دلالت دارد، روایات است که از آن جمله

1- فصلت: 41 و 42

2- قیامت: 16 و 17