زلال هدایت صفحه 119

شفاعت از دیدگاه شیعیان چه معنایی دارد؟

اشاره

استاد فیاض فرمود: یکی از اعتقادات عموم مسلمانان و معتقدان به ادیان، مسئله شفاعت است؛ یعنی روز قیامت، اولیای الهی در حقّ گروهی از گناه‌کاران شفاعت می‌کنند و آنان را از عقاب جهنّم نجات می‌دهند. یا بنابر تفسیر برخی از شفاعت، اولیای الهی با شفاعتشان از شخصی، موجبات ترفیع درجه او را فراهم می‌سازند که در ا ندازه و ویژگی‌های آن اختلاف است. یهودیان برای اولیای خود بدون هیچ قید و شرطی، حق شفاعت قایل هستند که قرآن به طور آشکار، آن را باطل می‌داند. در میان مسلمانان، وهابیان معتقدند که تنها می‌توان از خدا شفاعت خواست و اگر کسی از خود شافعان شفاعت بخواهد، مشرک است. در مقابل، عموم مسلمانان قائلند حقّی را که خداوند برای شافعان قرار داده است، می‌توان از آنان نیز طلب کرد. البته به این نیز معتقدند که اصل این حق از آن خداست و اولیا بودن اذن او شفاعت نمی‌کنند.

رسول گرامی اسلام می‌فرماید:

«اعطیت خَمْسَاً ... وَ اعطیتُ الشَّفاعَةَ فَادّخَرْتُها لِامَّتی» (1).

1- مسند احمد، ج 1، ص 301؛ صحیح بخاری، ج 1، ص 91