زلال هدایت صفحه 122

صفحه 122

«إنَّ شَفاعَتی یَوْمَ الْقیامَةِ لِأَهْلِ الْکَبائِر مِنْ امّتی». (1)

شفاعت من در روز رستاخیز از آن کسانی از امت من است که مرتکب گناهان کبیره شده‌اند.

ردّ نظریه وهابیت‌

گفتیم که وهابیان هر گونه شفاعتی را از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یا کسی که شایستگی دارد، موجب شرک می‌دانند، در حالی که اگر گروهی از بندگان پاک خدا، بدون این که مالک مقام شفاعت باشند، در چارچوب مشخصی، اجازه شفاعت در مورد گناه‌کاران بیابند و تنها با اذن و رضایت خدا چنین کنند، شرک نیست. روشن است که درخواست چنین شفاعتی از بنده‌ای صالح، مستلزم خدا دانستن او نیست، چنان که مستلزم تفویض امور خدایی به او نیست، بلکه درخواست کاری است از کسی که کار در شأن او است. این رویه در زمان حیات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای گناه‌کاران هم وجود داشت و هیچ‌گاه آن حضرت به این افراد، نسبت شرک نمی‌داد. در سنن ابن ماجه از پیامبر گرامی اسلام آمده است:

«أتدرون ما خیّرنی ربّی اللیلة؟» قلنا اللَّه و رسوله اعلم قال: فانّه خیّرنی بین أن یدخل نصف امّتی الجنّة و بین الشّفاعة فاخترت

1- سنن ابن ماجه، ج 2، ص 583، مسند احمد، ج 3، ص 213، سنن ابی‌داوود، ج 2، ص 537

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه