زلال هدایت صفحه 156

صفحه 156

الف) عدالت صحابه در قرآن‌

اهل سنت در این مورد به این آیه استناد می‌کنند:

«لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَرِیباً» (1)

خداوند از مؤمنانی که زیر درخت با تو بیعت کردند، به حقیقت خشنود گشت و از وفا و خلوص قلبی آنان آگاه بود که وقار و اطمینان کامل بر آنها نازل فرمود و آنان را به پیروزی نزدیک پاداش داد.

و آیات دیگر بقره: 143، آل عمران: 110، انفال 74، توبه: 100، فتح: 29 واقعه: 10- 12 و حشر: 8- 9، در پاسخ آنها می گوییم به اطلاق این آیات نمی‌توان استدلال کرد، بلکه باید آن را به ایمان و عمل صالح تا پایان عمر مقید کرد. در غیر این صورت چگونه تصور کنیم امثال عبدالله ابن أبی که از سرد مداران منافقان است، تنها به این دلیل که از بیعت کنندگان زیر درخت با پیامبر صلی الله علیه و آله در صلح حدیبیّه بوده، مورد رضایت الهی است. علامه طباطبایی رحمه الله می‌فرماید:

«اگر خداوند متعال، صحابه را در آیه‌های قرآن مدح کرده و از آنان اظهار رضایت نموده، به جهت انقیاد و

1- فتح: 18

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه