- دیباچه 1
- مقدمه 3
- فصل اول کارکردهای مثبت زبان در سفرهای زیارتی 7
- اشاره 7
- اشاره 8
- زیبایی های زبان 8
- ١. ذکر 11
- ٢. راستگویی 13
- ٣. استغفار 14
- اشاره 14
- -استغفار بی روح 16
- 4. قرائت قرآن 17
- 5. شکرگزاری 18
- اشاره 22
- 6. دعا و راز و نیاز با خدا 22
- -چگونه دعا کنیم 24
- فصل دوم کارکردهای منفی زبان در سفرهای زیارتی 27
- اشاره 27
- زشتی های زبان 28
- اشاره 28
- اشاره 29
- ١. عیب جویی 29
- -حواریون عیب بین و حُسن نظر عیسی (ع) 33
- -گریه بر عیب خود 33
- -بزرگ بینی عیب دیگران 34
- -عیب پوشی خداوند در روز قیامت 35
- ٢. غیبت 37
- ٣. دروغ 40
- اشاره 40
- -سرانجام دروغگویان 42
- -درمان دروغگویی 42
- -راستگو از گناه محفوظ است 43
- 4. دشنام و نفرین 45
- اشاره 45
- -ناسزاگویی و حبس دعا 48
- 5. زخم زبان 49
- اشاره 49
- -کوچک، ولی فتنه انگیز 50
- اشاره 51
- 6. چاپلوسی و تملق 51
- -کاه و کوه 52
- -از چاپلوسی بیزارم 53
- اشاره 55
- ٧. تهمت 55
- -عذاب عظیم تهمت زنندگان 56
- -پرهیز از جایگاه تهمت 56
- -عاقبت تهمت زنندگان 57
- ٨. خودستایی 59
- اشاره 61
- ٩. سخن چینی 61
- -سرانجام سخن چینی 63
- اشاره 64
- ١٠. رازگشایی 64
- -حفظکردن رازهای خود 66
- -رازگشایی با محرمان 68
- اشاره 70
- الف) پرحرفی 70
- ب) عقده حقارت 70
- -عوامل افشای راز 70
- ج) دوستی و رفاقت 71
- د) احساساتی شدن و عصبانیت 71
- ١٢. اهانت و تحقیر 72
- ١٣. بازگویی گناه 73
بیعت خود را شکستی. درحالی که خداوند عزّوجلّ می فرماید: هر کس پیمان شکنی کند تنها به زیان خود پیمان شکسته است» . (1)در این هنگام طلحه گفت: «استغفرالله» و سپس برگشت. با اینکه در مقابل علی (ع) از کرده خود طلب استغفار کرد، اما
وقتی به سپاه جمل برگشت به رفتار اشتباه خود ادامه داد و در این جنگ کشته شد و طلحه الخیر به طلحه الشر تبدیل شد. (2)
4. قرائت قرآن
قرآن، کتاب آسمانی و روشنگر راه زندگانی مسلمانان جهان و معجزه جاویدان رسول اکرم (ص) است. خواندن قرآن قلب را آرام می کند و نور چشم را زیاد می نماید. چه زیباست که زائر هر فرصتی به دست آورد، شمیم جان خویش را با خواندن آیات مبارک قرآن بنوازد و روح خویش را صیقل دهد. خصوصاً اگر این فرد زائر خانه خدا و شهر رسول الله باشد؛ جایی که مرکز نزول قرآن است و جای جای آن یادآور نزول آیات الهی است. تلاوت و ختم قرآن در مدینه و مکه اهمیت ویژه ای دارد. امام سجاد (ع) فرمود: «هرکس در مکه ختم قرآن کند،
1- فتح: 1٠.
2- هزار و یک حکایت اخلاقی، صص 645 و 646.