اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 168

نمی بینند و در مقام رضا می گویند :

رِضَی اللّهِ رِضانا .

رضای خدا رضای ماست .

و نیز حضرت امام حسین علیه السلام در بیانات خود دارد :

وَأسیرُ بِسیرَهِ جَدّی وَأبی (1) .

من به روش جدم پیامبر و پدرم علی حرکت می کنم .

رضای اهل بیت علیهم السلام فانی در رضای خداست

آنان چنان بودند که فقط به رضا و قهر خدا عمل می کردند و در این مرحله در مقام فنا قرار داشتند و این مقام فنا غیر از مقام کثرت است چون می گویند : رضای ما در رضای حق فانی است و یک رضا بیشتر وجود ندارد و آن رضای خداست نه آنکه ما دارای رضاییم و رضای ما در کنار رضای خداست و در همۀ شؤون رضای ما با رضای خدا مطابق افتاده است و رضای ما برابر خواسته و رضای حق واقع شده است ؛ چون آنان جز حق نمی بینند و جز حق نمی خواهند و جز حق نمی دانند . ما پس در دایرۀ حیاتشان یک رضا بیشتر مطرح نیست و آن رضای خداست .

اما کسانی که در طریق همگویی و مطابقت رضای خود با رضای خدا قرار دارند و برابری و مطابقت را می جویند هر چند به کمال متوسط راه یافته اند ولی از توحید ناب بسیار دور هستند و هنوز گونه ای از شرک در آنان نمود دارد و این شرک را تنها کسانی می بینند که خود در مراحل عالی توحید هستند و گرنه کسانی که در مراحل پایین قرار دارند نه تنها این شرک و آن