اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 177

عملی است . به عنوان نمونه « عدالت » فقط یک ملکۀ عملی در انسان است که ربطی به بُعد شهودی و علمی انسان ندارد .

این ملکۀ با ارزش ، انسان را از گناه عمدی و سهوی حفظ می کند ولی ملکۀ عصمت ، انسان را از جهل ، خطا ، سهو ، نسیان و مغالطه در اندیشه و تفکر و هر گناهی باز می دارد پس معصوم هم در بخش معرفت و علم ، مصون از اشتباهِ در فهم و دریافت است و هم در بخش عمل مصون از کار ناروا بوده و هم در بخش تبلیغ دین حق مصون از خطا در تبلیغ می باشد .

حقیقتِ شهود ، متعلق به عقل نظری و پرهیز از گناه ، متعلق به عقل عملی است ، هرچند که منشأ عصمت عقل عملی ، همان معرفت و عقل نظری و شهود است و این طور نیست که عصمت عملی متوقف بر عصمت علمی نباشد . معقول نیست کسی در مقام عمل ، معصوم باشد ولی در مقام علم ، این گونه نباشد ، زیرا اگر حلال و حرام ، زشت و زیبا و پاک و ناپاک را نداند نمی تواند در مقام عمل معصوم باشد .

عصمت اهل بیت علیهم السلام

اهل بیت علیهم السلام بر اساس آیات قرآن و روایات ، در مرحلۀ عقل نظری و عقل عملی معصوم اند ، یعنی هم درست و صحیح می دانند و می فهمند و دریافت می کنند و هم فهمیده ها و دریافت شده ها را درست و صحیح اجرا می نمایند ، و هم دانش و بینش و معرفت خود را درست و صحیح به مردم ابلاغ می نمایند پس در حریم امنِ فهم ایشان نه جهل قصوری و نه جهل تقصیری و نه سهو و خطا در تطبیق راه پیدا می کند و نه در حرم امنِ عقل عملیِ آنان خطا و عصیان سهوی و نسیانی یا عمدی راه پیدا می کند .

قرآن دربارۀ عصمت اهل بیت علیهم السلام می فرماید :