کتابخانه بالقرآن

اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 221

صفحه 221

نسلشان را نزد خود مجسم می بیند پس به او می گویند : این پیامبر خدا و امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین دوستانت هستند . پس دو دیده اش را باز می کند و نظر می نماید پس ندا دهنده ای روحش را از جانب رب العزه ندا می کند و می گوید : ای روحی که به محمّد و اهل بیتش آرامش یافتی ! به سوی پروردگارت در حالی که به ولایت آنان خشنودی و به پاداشِ خشنودت داشته اند باز گرد پس در بندگانم یعنی محمّد و اهل بیتش در آی و در بهشتم وارد شو ، پس چیزی نزد او محبوب تر از بیرون رفتن روح از بدنش به آرامی و ملحق شدن به منادی حق نیست (1) .

واقعه ای شگفت انگیز

دانشمند مشهور و فیلسوف معروف آقای حسین علی راشد که در قبول امور معنوی و کرامات و مکاشفات دقت نظر داشت ، با قلم روان و ساده اش دربارۀ زمان احتضار و مرگ پدرش مرحوم آخوند ملا عباس تربتی - که از

1- (1)) - « عن سدیر الصیرفی قال : قلت لأبی عبد اللّه علیه السلام : جعلت فداک یا ابن رسول اللّه ! هل یکره المؤمن علی قبض روحه ؟ قال : لا واللّه إنه إذا أتاه ملک الموت لقبض روحه جزع عند ذلک فیقول له ملک الموت : یا ولی اللّه ! لا تجزع فو الذی بعث محمّدا صلی الله علیه و آله لأنا أبر بک وأشفق علیک من والد رحیم لو حضرک افتح عینیک فانظر ، قال : ویمثل له رسول اللّه صلی الله علیه و آله وأمیر المؤمنین وفاطمه والحسن والحسین والأئمه من ذریتهم اهل بیت علیهم السلام فیقال له : هذا رسول اللّه وأمیر المؤمنین وفاطمه والحسن والحسین والأئمه رفقاؤک ، قال : فیفتح عینیه فینظر فینادی روحه مناد من قبل رب العزه فیقول «یٰا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ » إلی محمّد وأهل بیته «اِرْجِعِی » «إِلیٰ رَبِّکِ رٰاضِیَهً » بالولایه «مَرْضِیَّهً » بالثواب «فَادْخُلِی فِی عِبٰادِی » یعنی محمّدا وأهل بیته «وَ ادْخُلِی جَنَّتِی » فما من شیء أحب إلیه من استلال روحه واللحوق بالمنادی » الکافی : 127/3 ، باب أن المؤمن لا یکره علی قبض روحه ، حدیث 2 ؛ فضائل الشیعه : 30 ، حدیث 24 ؛ تأویل الآیات الظاهره : 770 ؛ بحار الأنوار : 196/6 ، باب 7 ، حدیث 49 .