اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 324

خدا صلی الله علیه و آله فرمود : فرشته ای نزد من آمده ، گفت که : ای محمّد ! پروردگارت به تو درود فرستاده ، می فرماید اگر بخواهی ، پهن دشت پر از ماسه و شن منطقۀ مکه را برایت طلا می کنم ، ولی آن حضرت سر به سوی حق برداشته ، گفت : پروردگارا ! یک روز سیر می مانم تا تو را سپاس و حمد گویم و یک روز گرسنه تا از تو درخواست و گدایی کنم ! (1)

تواضع و فروتنی شگفت انگیز

ابن عباس می گوید : پیامبر صلی الله علیه و آله همواره روی زمین بدون فرش می نشست ، بر روی زمین غذا می خورد و خود شیر گوسپند را می دوشید و دعوت بردگان را بر سفرۀ نان جوین می پذیرفت (2) .

غم مردم داشتن

در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در میان اهل صفّه مؤمنی بود تهیدست و سخت نیازمند و محتاج ، او همۀ نمازهایش را به رسول خدا صلی الله علیه و آله اقتدا می کرد و هیچ یک از نمازهایش را بدون جماعت نمی خواند ، پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و آله دلش به حال او می سوخت و غربت و نیاز او را زیر نظر داشت .

پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و آله پیوسته به او می فرمود : ای سعد ! اگر چیزی به دست من برسد تو را بی نیاز می کنم .

دیر زمانی گذشت و پیامبر صلی الله علیه و آله چیزی بدست نیاورد از این رو غم و اندوه