اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 339

در بهشت او را از دوستانش جدا کند (1) .

باز فرموده بود : شب بر سر مرغان نروید و آنها را از آشیانه مرانید که شب برای آنها وقت امان و استراحت است .

اوج نرمی و خوش خلقی

ابن عباس می گوید : اخلاق خوش پیامبر صلی الله علیه و آله در مرتبه ای قرار داشت که روزی در مسجد نشسته بود و اصحاب و یاران آماده به خدمت در حضورش بودند .

در این هنگام مردی بیابانی از در مسجد در آمد در حالی که شمشیری حمایل داشت و سوسماری در دامن ، فریاد زد : ای محمّد ! تو جادوگری دروغگو ! یاران در صدد برآمدند که او را به قتل رسانند . حضرت آنان را از این کار باز داشت و به آن بیابانی فرمود : برادر عرب که را می خواهی ؟ گفت :

محمّد جادوگر و دروغگو را ! فرمود : محمّد منم ولی نه جادوگرم نه دروغگو بلکه فرستادۀ خدایم .

عرب گفت : سوگند به بت که اگر مسألۀ شخصیت و منزلتت در کار نبود این شمشیر را از خونت سیراب می کردم و سوگند به لات تا این سوسمار به تو ایمان نیاورد ، من به تو ایمان نمی آورم ! آنگاه سوسمار را رها کرد .

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : ای سوسمار ! پاسخ داد : لبیک ! فرمود : من کیستم ؟ گفت : تو فرستادۀ خدایی .

با این پیش آمد دل مرد بیابانی به نور معرفت گشاده شد و با نیتی صادقانه به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله اقرار کرده ، گفت : یا رسول اللّه ! از در