اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 449

هنگامی که حضرت به خانه باز گشت به اصحابش که خواستار قتل عمری بودند فرمود : آنچه را شما در حق او خواستید بهتر بود یا آنچه را من خواستم ؟ من کارش را به مقداری که دانستید اصلاح کردم و شرّش را کفایت نمودم (1) .

بخششی بی نظیر

منصور دوانیقی از حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام خواست تا برای تبریک روز نوروز و گرفتن هدایا که برای او حمل می کردند ، بنشیند .

حضرت فرمود : من در اخبار جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله جستجو و دقت کردم ، برای این عید خبری نیافتم . عید گرفتن چنین روزی سنت ایرانیان است و اسلام آن را محو کرد و پناه به حق که ما چیزی را که اسلام میرانده ، زنده کنیم .

منصور گفت : من این را به عنوان سیاستی برای لشکر انجام می دهم ، تو را به خدای بزرگ سوگند می دهم که بنشینی ، حضرت نشست ، فرمانروایان و امرا و لشکریان بر حضرت وارد می شدند و به او تبریک می گفتند و هدایایی برای حضرت می آوردند و خادم منصور بالای سر حضرت هدایای آورده شده را شماره می کرد .

در پایانِ دیدار مردم ، پیرمردی سال خورده وارد شده ، گفت : ای پسر دختر رسول خدا ! من مردی فقیر و تهیدستم که در این روز مالی ندارم به تو هدیه دهم ، هدیۀ من سه بیت شعر است که جدم برای جدّت حسین بن علی علیهما السلام سروده است و آن را خواند ، حضرت فرمود : هدیه ات را پذیرفتم ، بنشین خدا تو را برکت دهد .