اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 474

امام عسگری علیه السلام گذشته بود یادآوری کرد .

وقتی حسین بن حسن ماجرا را شنید ، از کارهای زشتش پشیمان شد و از همۀ آنها توبه کرد ، به خانه باز گشت و همۀ مشروب ها را ریخت ، وسایل و اسبابش را شکست و از پرهیزکاران پارسا و نیکان متعبد گردید و ملازم مسجد و معتکف در آن گشت تا مرگ او را گرفت و نزدیک مزار فاطمۀ معصومه علیها السلام دفن شد (1) .

انفاقی معجزه آسا

محمّد بن علی بن ابراهیم می گوید : زندگی بر ما سخت شد و تنگدستی به ما هجوم آورد ، پدرم به من گفت : ما را ببر تا به محضر این مرد یعنی ابا محمّد عسگری علیه السلام برسیم که او را به جوانمردی وبلند همتی وصف می کنند .

به پدرم گفتم : او را می شناسی ؟ پاسخ داد : او را نمی شناسم و هرگز او را ندیده ام ، می گوید : به سوی او به راه افتادیم ، در میانۀ راه پدرم گفت : به راستی چه نیازمندیم به اینکه فرمان دهد پانصد درهم به ما بپردازند ! دویست درهم برای پوشاک ، دویست درهم برای آرد و صد درهم برای هزینۀ زندگی و من نزد خود گفتم : ای کاش برای من به سیصد درهم فرمان می داد ، با صد درهم مرکبی بخرم و صد درهم برای هزینۀ زندگی و صد درهم برای پوشاک و سپس به سوی منطقۀ جبل بروم .

چون به درب خانۀ حضرت رسیدیم غلامش به سوی ما بیرون آمد و گفت : علی بن ابراهیم و فرزندش محمّد وارد شوند ، هنگامی که وارد