اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 548

ملک الموت می گوید : ای دوست خدا ! بی تابی نکن ، سوگند به کسی که محمّد را برانگیخت ، من به تو از پدر مهربان اگر بالای سرت می آمد نیکوکارتر و مهربان ترم ، دو دیده بگشا و ببین پس پیامبر و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامان علیهم السلام را نزد خود حاضر می بیند .

به او می گویند : این پیامبر خدا و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامانند که دوستان و رفقای تواند ، پس دیده می گشاید و نظر می کند . . . (1) .

حضور حضرت امام حسین علیه السلام در لحظۀ مرگ

زمانی که در شهر مقدس قم مشغول تحصیل علوم اسلامی و معارف اهل بیت علیهم السلام بودم ، گاهی برای دیدن پدر و مادرم به تهران می آمدم .

در این رفت و آمد با یکی از دوستان شهید ، مجاهد فی سبیل اللّه نواب صفوی آشنا شدم و به وسیلۀ او به جمعی پیوستم که تعدادی از آنان به حق از اولیای خدا و بندگان خاص حق بودند و پیوستن به آن جمع برای من که در سنین جوانی بودم برکات معنوی فراوان داشت و در تربیت و رشد معنوی و حالاتم بسیار مؤثر بود .

آن جمع مردمی با کمال ، مؤمن ، دانا ، عاشق اهل بیت علیهم السلام و در گریه و سوز و گداز برای مصایب آل محمّد علیهم السلام کم نظیر بودند . یکی از آنان انسان باکرامت و بزرگواری به نام حاج غلام علی قندی بود .

روزی مرا به خانه اش دعوت کرد ، اتاقی را به من نشان داد و گفت این اتاق را مدت ها در اختیار نظام رشتی که از منبری های والاقدر و دارای سوز