اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 582

داد و این زیارت در ماه رجب سال سیصد و پنجاه و دو بود ، چون از نزد او برای زیارت برگشتم مرا خواست و گفت : این جایگاه مبارکی است که پیش از این من به زیارتش مشرّف شده ام و از خدا حوائجی درخواست کرده ام که در سینه داشتم ، پس برایم برآورده فرمود ، اکنون در آنجا در دعا برای من و زیارت از جانب من کوتاهی مکن ، زیرا دعا در آنجا مستجاب است ؛ من هم دعا و زیارت را برای او ضامن شدم و به عهدم وفا کردم .

هنگامی که از خراسان باز گشتم و بر او وارد شدم به من گفت : آیا برای من دعا کردی و از جانب من زیارت نمودی ؟ گفتم : آری ، گفت : احسنت ! برای من مسلّم بود که دعا در آن مشهد شریف مستجاب است (1) .

توسل به حضرت امام رضا علیه السلام مرا نجات داد

ابوبکر حمامی که در نیشابور از اصحاب حدیث بود می گوید : بعضی از مردم مالی را به من امانت دادند و من آن را در جایی دفن کردم و جای دفن را فراموش نمودم ، پس از مدتی صاحب امانت آمد و امانتش را از من خواست و من هم جای دفنش را نمی دانستم ، حیران و نگران بودم و صاحب امانت هم مرا متهم به تصرّف در امانت کرد ، اندوهگین و ناراحت از خانه بیرون آمدم ، گروهی از مردم را دیدم قصد زیارت حضرت امام رضا علیه السلام را دارند ، با آنان به سوی مشهد رفتم ، امام هشتم را زیارت کردم و در آنجا از خدا خواستم که جای امانت را به من بنمایاند .

چنان که شخص به خواب رفته چیزی در خواب می بیند ، انگار در خواب دیدم شخصی نزد من آمد و گفت : ودیعه را در فلان موضع دفن