اهل بیت علیهم السلام عرشیان فرش نشین صفحه 609

غبار زائر

اهل بیت علیهم السلام

اهل بیت علیهم السلام در قلّه ای از رحمت و کرامت هستند که حتی از طریق گرد و غبار زائرانشان انسان را به منطقۀ نجات و عرصۀ رهایی از گمراهی و عذاب می کشانند.

ابوالحسن جمال الدین علی بن عبدالعزیز موصلی حلّی از ادیبان بزرگ و از مدیحه سرایان اهل بیت علیهم السلام و شاعری برجسته و انسانی فاضل بود که در شهر حلّه می زیست و در سال 750 قمری در همانجا درگذشت و مزارش در شهر حلّه زیارتگاه معروفی است .

او - چنان که قاضی نوراللّه شوشتری در کتاب المجالس و زنوزی در کتاب ریاض الجنه آورده اند - از پدر و مادری ناصبی متولد شده بود . مادرش نذر کرده بود که اگر پسری از او متولد شود او را برای دزدی و غارت گری در راه زائران حضرت امام حسین علیهم السلام بفرستد تا اموال زائران را غارت کند و آنان را به قتل برساند !

زمانی که او به دنیا آمد و به عنفوان جوانی رسید او را به خاطر ادای نذرش سر راه زائران فرستاد . هنگامی که به نواحی مسیّب نزدیک کربلا رسید به انتظار ورود زائران نشست ولی خوابی سنگین او را فرا گرفت و در حالی که خواب بود ، قافلۀ زائران از جادّه گذشته ، گرد و غبار قافلۀ زائران بر روی او می نشیند در این اثنا به خواب می بیند که قیامت برپا شده ، فرمان آمده که او را به دوزخ دراندازند ولی آتش به خاطر آن گرد و غبار پاک به او نرسید . در حالی که از آن نیّت زشتش لرزان و ترسان بود از خواب بیدار شد .

از آن پس ملازم ولایت اهل بیت علیهم السلام گشت و مدتی بسیار طولانی مقیم کربلا و ساکن حائر شریف حضرت امام حسین علیه السلام شد و از این هنگام بود که