حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 118

توبه

رسولُ اللهِ (ص) - فی خُطبَتِهِ یومَ الغدیر ِ-: مَعاشرَ النّاسِ، حُجُّوا البیتَ بکمالِ الدّینِ والتَّفقُّهِ ولا تَنْصَرِفوا عنِ المشاهدِ إلاّ بِتَوبهٍ واقلاعٍ. (1)

پیامبر خدا (ص) در سخنرانی روز غدیر فرمود: [ای مردم] خانه خدا را با کمال دینداری و دین شناسی زیارت کنید و از آن مکان های مقدس، جز با توبه و رها ساختن گناه بازنگردید.

اطعام

رسولُ اللهِ (ص) - لمّا سُئِلَ ما بِرُّ الحَجِّ؟ -: إطعامُ الطَّعامِ وطیبُ الکَلامِ. (2)

پیامبر خدا (ص) - هنگامی که پرسیده شد: نیکی حج چیست؟ - فرمود: به دیگران طعام دادن و سخن پاکیزه گفتن.

وداع با خانه خدا

عَن قُثمِ بنِ کعبٍ: قال أبو عبدالله (ع) : إنَّکَ لَتُدمِنُ الحجَّ؟ قُلتُ: أجَل، قالَ: فَلیکُن آخِرُ عَهْدِکَ بالبَیتِ أنْ تَضَعَ یدَکَ عَلَی البابِ وتَقولَ: «المِسکینُ علی بابِکَ، فَتصدَّقْ علیهِ بالجنّهِ» . (3)

قثم بن کعب می گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: آیا پیوسته به حج می روی؟ گفتم: آری! فرمود: آخرین دیدارت با کعبه این باشد که دست بر در کعبه نهاده می گویی: «بینوایی بر درگاه توست، پس بهشت را بر او عطا کن» .

1- احتجاج، ج 1، ص 65.
2- السنن الکبری، ج 5، ص262.
3- کافی، ج4، ص 532.