- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 5
- فصل اوّل: آداب پیش از سفر حج 5
- ١. آمادگی 6
- ٢. اخلاص 7
- ٣. شتاب 8
- 4. آموختن مناسک حج 8
- 5. تهیه مال حلال 10
- 6. ره توشه پاکیزه 11
- ٧. خواندن دعا هنگام خروج 12
- اشاره 14
- فصل دوّم: اهمیت عمره وحج 14
- اشاره 15
- ١. فضیلت عمره 15
- الف) عمره در ماه رجب 16
- ب) عمره گزاردن در ماه مبارک رمضان 17
- اشاره 18
- ٢. وجوب حج و شرایط آن 18
- الف) حکمت و فلسفه حج 19
- ب) فضیلت حج 20
- ج) پاداش حج 21
- د) هزینه در راه حج 23
- ه) قرض برای حج 24
- و) دشواری حج 25
- ز) پاداش کسی که در احرام بمیرد 26
- ح) آثار حج 27
- یک - خیر دنیا و آخرت 27
- دو - طهارت 28
- سه - ثروت و سلامتی 29
- پنج - میهمان خدا 30
- چهار - نور 30
- شش - حاجی در پناه خداوند 31
- ط) پیآمد ترک حج 33
- یک - هلاکت 33
- دو - کفر 34
- سه - ترک دستور اسلام 35
- ی) حج گزاری پیامبران 36
- فصل سوم: مناسک حج وعمره 37
- اشاره 37
- اشاره 38
- ١. احرام و حکمت آن 38
- الف) محل احرام 39
- ب) غسل احرام 40
- ج) لباس احرام 41
- د) نیت احرام 42
- اشاره 43
- ه) تلبیه 43
- یک- ثواب تلبیه و تکرار آن 44
- دو - بلند لبیک گفتن 46
- ٢. طواف و نماز طواف 47
- سه - قطع لبیک 47
- ٣. سعی بین صفا و مروه و فضیلت آن 50
- الف) توقف در صفا و مروه 50
- اشاره 50
- ب) پاداش سعی 51
- 4. حلق و تقصیر 51
- 5. عرفات و علت نام گذاری آن 52
- اشاره 52
- الف) وقوف در عرفات 54
- ب) مناجات در عرفات 55
- 6. مشعرالحرام 56
- وقوف در مشعرالحرام 56
- اشاره 56
- اشاره 58
- الف) منا و ثواب وقوف در آن 58
- ٧. منا و علت نام گذاری آن 58
- اشاره 61
- ب) رمی جمرات 61
- ثواب رمی 62
- ج) قربانی کردن 63
- اشاره 63
- دعا هنگام قربانی کردن 64
- ٨. طواف نساء و نماز آن 65
- ٩. فضیلت حج نیابتی 66
- ١٠. طواف وداع 67
- اشاره 69
- فصل چهارم: اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه 69
- ١. مکه مکرمه 70
- الف) نام های مکّه 70
- اشاره 71
- ب) فضیلت مکّه مکرمه 71
- یک - محللات حرم 72
- دو - محرمات حرم در مکّه 73
- سه - مکروهات حرم 75
- اشاره 76
- ج) مسجدالحرام 76
- یک - آداب وارد شدن به مسجدالحرام 77
- سه - فضیلت نماز خواندن در مسجدالحرام 78
- دو - مدفن پیامبران در مسجدالحرام 78
- یک - نام های خانه خدا 80
- د) خانه خدا 80
- دو - فضیلت کعبه 81
- سه - فضیلت نگاه کردن به کعبه 83
- ه) بهترین جای مسجدالحرام 84
- و) مقام ابراهیم 85
- ز) حجرالأسود 86
- اشاره 86
- استلام و بوسیدن حجرالأسود 87
- ح) حِجْرِ اسماعیل 88
- ط) حطیم 89
- ی) مُلتَزَم 90
- ک) مُستَجار 91
- اشاره 92
- ل) رکن یمانی 92
- صفا و مروه 93
- ٢. مدینه منوره 94
- اشاره 94
- الف) فضیلت اقامت کردن در مدینه 95
- ب) مدینه هجرتگاه و شهر محبوب پیامبر (ص) و زداینده پلیدی ها 96
- ج) آداب مدینه 97
- د) فضیلت مسجد النّبی 98
- اشاره 99
- ه) آداب مسجد النبی 99
- یک - فضیلت خواندن نماز در مسجدالنّبی 101
- دو - زیارت پیامبر (ص) 102
- سه - سلام دادن بر پیامبر (ص) 103
- چهار - شفاعت پیامبر (ص) 104
- پنج - پاداش زیارت کردن پیامبر (ص) 105
- شش - رعایت ادب در زیارت پیامبر (ص) 106
- و) ثواب و آداب زیارت حضرت زهرا (س) 107
- ز) زیارت امامان اهل بیت (ع) 108
- ح) زیارت قبور شهدا در مدینه منوره 109
- اشاره 112
- فصل پنجم: اخلاق در حج 112
- ١. اخلاق در موسم حج 113
- حُسن خُلق 113
- کمک به همراهان 113
- حفظ ره توشه 114
- شریک کردن دیگران در ثواب حج 115
- دیدار امام 116
- طواف کردن به نیابت از امامان 116
- وداع با خانه خدا 118
- اطعام 118
- توبه 118
- زود برگشتن از حج 119
- به مدینه رفتن 119
- صدقه دادن 120
- یاری رساندن به خانواده حج گزار 121
- سوغات حج 121
- وانهادن گناهان 122
- ٢. اخلاق بعد از حج 122
- دیدار با حج گزار 123
- اشاره 124
- فصل ششم: امورمتفرقه 124
- حدیث شبلی 125
- حاجی واقعی 125
- آنچه در تاریخ اسلام بر کعبه گذشت 139
- کتابنامه 140
الامام الکاظم (ع) :
مَن کانَ مِن مَکَّهَ علی مَسیرَهِ عَشَرَهِ أمیالٍ لم یَدْخُلها إلاّ بِإحْرامٍ. (1)
امام کاظم (ع) فرمود: هرکس از مکه به اندازه ده میل فاصله دارد، جز با احرام، وارد آن نشود.
الامام الرضا (ع) : فَإن قیلَ: فَلِمَ اُمِروا بِالإحرام؟
قیلَ لأن یَخشَعوا قَبلَ دُخولِهِم حَرَمَ الله وأمنَهُ ولئِلاّ یَلهُوا وَیَشتَغِلوا بِشَیءٍ مِن اُمورِ الدُّنیا ولَذّاتِها وَیَکونوا صَابرینَ فیما هُم فیهِ قاصِدینَ نَحوَهُ مُقبلینَ عَلَیهِ بکُلِّیتهِم. (2)
امام رضا (ع) فرمود: همانا مردم، مأمور شده اند که احرام ببندند، تا پیش از ورود به حرم امن خداوند خشوع پیدا کنند و به چیزی از کارهای دنیا و زینت ها و لذّت های آن، سرگرم و مشغول نباشند و در راه آنچه به سوی آن آمده اند، شکیبا باشند و با همه وجودشان رو به خانه خدا آورند.
الف) محل احرام
عَنْ ابنِ عبّاس: إنّ النّبی وَقَّتَ لأهْلِ المَدینَهِ ذَاالحُلَیفَهِ ولأهْلِ الشّامِ الجُحْفَهَ ولأهْلِ نَجْدٍ قَرنَ المَنازِلِ ولأهْلِ الیمَنِ یلَمْلَمَ. هُنَّ لَهُنَّ ولِمَن أتی عَلَیهِنَّ مِنْ غَیرِهِنَّ مِمَّنْ أرادَ الْحَجَّ والعُمرَهَ وَمَنْ کانَ دُونَ ذلکَ فَمِنْ حَیثُ أنْشَأ حتَّی أهلُ مکَّهَ مِن مَکَّهَ. (3)
ابن عباس می گوید: پیامبر خدا (ص) برای اهل مدینه، «ذو الحُلَیفه» و برای
1- وسائل الشیعه، ج ٩، ص 6٨.
2- حج و عمره در قرآن و حدیث، ص 3٠4.
3- صحیح بخاری، ج 2، ص 554.