حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 71

الإمام الصّادقُ (ع) :

إنّما سُمِّیتْ مَکَّهُ بَکَّهَ لأنَّ النّاسَ یتَباکَونَ فیها. (1)

امام صادق (ع) فرمود: مکّه را از این جهت «بکّه» گفته اند که مردم در آن [به هنگام طواف] به یکدیگر فشار می آورند [و یکدیگر را هُل می دهند].

الإمام الصّادقُ (ع) : أسماءُ مکّهَ خَمسهٌ: اُمُّ القُری ومَکَّهُ وبَکَّهُ، والبَسّاسَهُ کانُوا إذا ظَلَموا بِها بَسَّتْهم أی أخرَجَتهُم وأهْلَکَتْهُم و اُمُّ رُحْمٍ کانُوا إذا لَزِموها رُحِموا. (2)

نام های مکّه پنج تا است: ام القری، مکّه، بکّه، بسّاسه [یعنی نابودکننده]؛ چون مردم وقتی در مکّه ظلم می کردند، آنها را بیرون می کرد و هلاک می ساخت و امّ رُحْم؛ زیرا هرگاه معتکف مکّه می شدند، مورد رحمت قرار می گرفتند.

ب) فضیلت مکّه مکرمه

اشاره

رسولُ اللهِ (ص) :

إنّ لِلّهِ عزَّوجلَّ خِیاراً مِن کلِّ ماخَلَقَه. . . فأمّا خِیارُهُ مِن البُقاعِ فمَکَّهُ وَالمدینهُ وَبَیتُ المقدسِ. (3)

پیامبر خدا (ص) فرمود: خداوند از هر چه آفریده، برگزیده ای دارد. . . ، اما برگزیده او از سرزمین ها مکّه، مدینه و بیت المقدس است.

رسولُ اللهِ (ص) : - مُخاطباً مکَّهَ - ما أطْیبَکِ مِن بلدٍ وأحبَّکِ إلی! ولولا أنّ قومی أخرَجونی منکِ ماسَکَنْتُ غیرَکِ. (4)

پیامبر خدا (ص) - خطاب به مکّه - فرمود: چه شهر پاکی! و چه قدر نزد من

1- حج و عمره در قرآن و حدیث، ص 1٧.
2- الخصال، ج 1، ص 2٧٨.
3- �لخصال، ج 1، ص 225.
4- عوالی اللئالی، ج 1، ص 1٨6.