امیر المؤمنین اسوه وحدت صفحه 384

براستی که من آرزو دارم قدم دوم را آیه الله امام سید روح الله خمینی بردارند و در راه رسیدن به تفاهم اسلامی او که دارای تمام آن چیزهایی است که خداوند از رهبری عالی و شهرت جهانی و جایگاه والا در جهان اسلام مرحمت کرده است،اقدام لازم مبذول دارند.

آرزو دارم که امام خمینی از دانشمندان مسلمان سنی و شیعه از تمام کشورهای اسلامی و غیر اسلامی برای برگزاری کنگره اسلامی در ایران به منظور گفتگو درباره بهترین راههایی که منتهی به بازگشت مسلمانان به تفاهم واقعی و برادری همگانی می شود،دعوت کند،تا ایشان را به وحدت برساند.

اگر مسلمانان به اتفاق نظری برسند و اعلان کنند که هر مسلمانی حق دارد از فتواهای هر امامی که مایل است-پس از کنجکاوی و دقت که او داناترین و پرهیزگارترین پیشوایان است-پیروی کند،و اگر این کار را بکند،هر چند به خطا رفته باشد غذرش پذیرفته است،آن عمل موجب خوشنودی خدا و پیامبر خدا (ص) و از بین بردن سدهای مصنوعی میان مسلمانان خواهد شد.

پی نوشتها

1-در مورد بعضی از اصحاب نمی شود گفت تعمد نداشتند،زیرا با نصوص مشروحی که از پیامبر (ص) در زمینه خلافت رسیده بود و با بینش کاملی که نسبت به این مساله داشتند و از طرفی هیچ مانعی برای اقرار و اعتراف به آن نصوص و تایید خلیفه نبود بنابراین عمل بر خلاف قطع و یقین را جز مخالفت بعمد چه چیز دیگری می شود نامید؟!م.
2-آری بقدری مطلب واضح است که می توان گفت از بدیهیات تعلیمات نبوی است (م) .
3-سوره بقره (2) آیه 285.
4-سوره بقره (2) آیه 173.
5-ص 19 ج 1 صحیح بخاری (کتاب ایمان) .
6-ص 166 ج 1 صحیح