تاریخ خمس صفحه 335

1- 512. المقنعه، ص 286.

2- 513. النهایه، ص 201.

3- 514. المهذّب، ج 1، ص 180 - 181.

شش

سهم سه گانه سادات را به صاحبانش بدهند و سهم امام را نگه دارد تا به هر طریقی که می دانند به دست خودشان برساند. این نظر ابی الصلاح حلبی(1) و ابن ادریس است(2) و علّامه نیز در کتاب المنتهی(3) به این نظر گرایش نشان داده و در کتاب المختلف(4) آن را پذیرفته است.

هفت

ردّ کردن سهم سه گانه سادات به صاحبان آنها و سهم امام را نیز در بین سادات بنی هاشم تقسیم کنند. این سخن پس از محقّق، در بین فقها مشهور شد.(5) و نیز محقّق اردبیلی می گوید: اگر سهم امام علیه السلام را نیز درباره فرزندان علوی مصرف شود، گمان می کنم با این برائت ذمّه حاصل می شود.(6)

هشت

سهم سه گانه سادات به آنها داده شود و سهم امام را در صورت امکان، به خود امام برسانند. در غیر این صورت، درباره گروه های سه گانه سادات هزینه کنند و در صورت عدم نیاز آنها، سهم امام برای شیعه مباح می گردد. مرحوم محدّث شیخ محمّد بن حسن حرّ عاملی در کتاب وسایل الشیعه، به این فتوا گرایش