- درآمد 3
- حکمت روزه گرفتن 4
- فصل اول تعریف روزه و اقسام آن 5
- اشاره 8
- فصل دوم شروط وجوب روزه 8
- شرط اول: بالغ باشد 9
- شرط دوم: عاقل باشد (مجنون نباشد) 11
- شرط سوم: بیهوش نباشد 12
- شرط چهارم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 13
- شرط پنجم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 14
- شرط ششم: محذور شرعی دیگری مثل ضرر بر عِرْض و مالش، بر روزه گرفتن مترتب نشود 21
- شرط هفتم: مسافر نباشد 22
- شرط هشتم: فرد ازجملۀ کسانی نباشد که رخصت در افطار دارند 23
- فصل سوم شروط صحت روزه 31
- اشاره 31
- شرط اول: مسلمان باشد 32
- شرط دوم و سوم و چهارم: مجنون یا مست یا بیهوش نباشد 35
- شرط پنجم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 36
- شرط ششم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 39
- شرط هفتم: مسافر نباشد 40
- شرط هشتم: مفطرات روزه را ترک نماید 40
- شرط نهم: نیت روزه توأم با قصد قربت و اخلاص باشد 40
- اشاره 62
- فصل چهارم مفطرات روزه 62
- اولین مفطر: خوردن و آشامیدن 64
- دومین مفطر: جماع 75
- سومین مفطر: استمنا 81
- چهارمین مفطر: بقای بر جنابت تا اذان صبح 88
- پنجمین مفطر: بقای بر حیض و نفاس بقای عمدی بر حیض و نفاس 100
- ششمین مفطر: دروغ بستن به خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 105
- هفتمین مفطر: رساندن عمدی غبار به حلق 109
- هشتمین مفطر: فروبردن سر در آب 114
- نهمین مفطر: اماله کردن (شیاف مایع). 118
- دهمین مفطر: قِی کردن 120
- فصل پنجم احکام روزۀ قضا 122
- اشاره 122
- جایی که قضا و کفاره هیچ کدام واجب نیست 123
- مفطراتی که فقط موجب ثبوت قضا می شوند و کفاره ندارند 125
- نماز و روزۀ کسانی که در قطب و مانند آن هستند 126
- نماز و روزۀ کسانی که دارای روزها یا شب های طولانی هستند 129
- خواب ماندن جنب 130
- با تحقیق یا بدون تحقیق در اینکه صبح شده، مفطری را انجام داده و بعد فهمیده صبح بوده 131
- مفطری انجام نداده، ولی نیت روزه نیز نکرده است 131
- فراموشی غسل جنابت بحثش 131
- اعتماد به ساعت یا رادیو 132
- کسی بگوید صبح شده، ولی از گفتۀ او یقین حاصل نشود 133
- کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او، روزه را باطل کند 133
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف 134
- کسی بگوید مغرب شده است 134
- افطار به سبب اکراه تفصیل 135
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای ابری 135
- فرورفتن آب در هنگام مضمضه کردن 135
- افطار به سبب تقیه 136
- افطار به علت بیماری 137
- روزۀ زن مستحاضه 137
- افطار به سبب حیض یا نفاس 137
- خروج منی بدون قصد 137
- افطار به علت عذری غیر از بیماری مثل سفر 138
- عدم وجوب فوری روزۀ قضا 139
- افطار عمدی روزۀ قضا 140
- افطار عمدی روزۀ واجب موسع 141
- افطار عمدی روزۀ قضای استیجاری 141
- ترتیب به جاآوردن روزۀ قضا 142
- فراموشی تعداد روزه های قضا 143
- رعایت موالات در روزه های قضا 143
- معین نکردن روزۀ قضا 143
- نیت ما فی الذمه در قضای روزه 145
- عدم تمکن از گرفتن روزۀ قضا 145
- روزه های فوت شدۀ پدر 146
- منظور از پسر بزرگ تر 150
- به جاآوردن روزه های پدر توسط غیرپسر بزرگ تر 150
- پرداخت 750 گرم طعام به جای گرفتن روزه های پدر 151
- روزه های فوت شدۀ مادر 151
- فصل ششم احکام روزۀ مسافر 152
- اشاره 152
- حکم روزۀ طلب حاجت در مدینه برای شخص مسافر 153
- روزه در اماکن تخییر 154
- حکم روزه در موارد جمع بین قصر و تمام 154
- برخی از شروط دخیل در صحت نذر روزۀ مستحبی در سفر 155
- روزۀ نذری در سفر 155
- مسافرت قبل از ظهر 157
- مسافرت رفتن در روزۀ نذر معین 157
- مسافرت بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن و محل اقامت، بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر 158
- شک در رسیدن به وطن قبل از ظهر 159
- معیار مکانی جواز افطار روزه و عدم جواز آن برای فرد مسافر 159
- رسیدن مسافر به حد ترخص 160
- فراموشی بطلان روزه مسافر 161
- جهل به بطلان روزه مسافر 161
- فصل هفتم کفارۀ روزه و روزۀ کفاره 162
- اشاره 162
- شروط وجوب کفاره 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت همراه علم به حرمت آن چیز 165
- روزه های کفاره دار 165
- کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف 166
- مفطرات کفاره دار 166
- خلاصۀ نظرات مراجع عظام تقلید دربارۀ وجوب کفاره برای برخی از مفطرات 167
- معیار زمانی در وجوب کفاره 169
- چگونگی ادای کفاره ها 170
- اشباع در کفارۀ فدیه و کفارۀ تأخیر 173
- پرداخت چند کفاره تأخیر به یک فقیر 174
- پرداخت کفاره به کمتر از شصت فقیر 174
- کیفیت 60 روز روزۀ کفاره 176
- لزوم رعایت استمرار در روزه های پی درپی 177
- کفارۀ جمع 178
- کفارۀ دروغ 178
- تکرار کفاره با تکرار مفطر 179
- انجام کار حرام پس از بطلان روزه به حلال 179
- مسافرت بعد از افطار عمدی 180
- پیش آمدن عذر قهری بعد از افطار عمدی 181
- تصرف در کفاره توسط فقیر 182
- تأخیر روزۀ کفاره 182
- دادن کفارۀ غیرهاشمی به هاشمی 182
- جنس کفاره 183
- دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس 184
- ناتوانی در پرداخت کفارات متعدد ماه رمضان 185
- پرداخت کفاره ازطرف شخص دیگر 185
- پرداخت کفارۀ واجب النفقه 187
- پرداخت کفاره به واجب النفقه 187
- اشاره 189
- فصل هشتم روزه های حرام 189
- روزۀ مستحبی زن، بدون اذن شوهر 190
- روزۀ مستحبی زن با نهی شوهر 191
- روزۀ واجب غیرمعین زن بدون اذن شوهر 191
- روزۀ واجب غیرمعیّن زن همراه نهی شوهر 192
- روزۀ مستحبی اولاد با جلوگیری پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، با اذیت شدن پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، بدون اجازۀ پدر یا مادر 193
- فصل نهم روزه های مکروه 194
- فصل دهم روزه های مستحب 196
- اشاره 196
- افطار روزۀ مستحبی 198
- اشاره 199
- فصل یازدهم چگونگی تشکیل هلال 199
- راه های ثابت شدن اول ماه 201
- اتحاد و اختلاف افق ها 204
- منظور از اتحاد افق 205
- اموری که اول ماه به واسطۀ آن ها ثابت نمی شود 207
کسی بگوید مغرب شده است
160. اگر انسان به گفتۀ شخصی که گفتۀ او شرعاً برایش حجت است، افطار کند و بعد معلوم شود که مغرب نبوده، روزه اش چه حکمی دارد؟(1)
باید قضای آن روز را به جا آورد و کفاره واجب نیست (مشهور).
اگر به گفتۀ کس دیگری که گفتۀ او شرعاً برایش حجت است یا به اشتباه معتقد باشد که خبر او حجت است و افطار کند، باید روزه اش را قضا نماید و کفاره ندارد (آیت الله سیستانی).
افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف
161. اگر شخص در هوای صاف به واسطۀ تاریکی هوا افطار کند و بعد معلوم شود که مغرب نبوده، حکم روزه اش چیست؟(2)
الف. یقین داشته که مغرب شده:
باید قضای آن روز را به جا آورد و کفاره ندارد (مشهور).
اگر به واسطۀ تاریکی هوا، یقین یا اطمنان داشته که مغرب شده است، قضا و کفاره، هیچ کدام واجب نیست (آیت الله بهجت).(3)
ب. شک در مغرب شدن داشته:
باید هم قضای آن روز را به جا آورد و هم کفاره بدهد (حضرت امام و آیات عظام خویی، فاضل، گلپایگانی، صافی و سیستانی).
1- عروه الوثقی، فی موارد وجوب القضاء، موردالسابع؛ توضیح المسائل مراجع، مسئلۀ1688؛وحید، توضیح المسائل ، مسئلۀ1696.
2- توضیح المسائل مراجع، مسئلۀ1688؛ وحید، توضیح المسائل ، مسئلۀ1696؛وسیله النجاه، سؤال1137.
3- ایشان بین هوای صاف و ابری تفصیل نداده است.