- درآمد 3
- حکمت روزه گرفتن 4
- فصل اول تعریف روزه و اقسام آن 5
- اشاره 8
- فصل دوم شروط وجوب روزه 8
- شرط اول: بالغ باشد 9
- شرط دوم: عاقل باشد (مجنون نباشد) 11
- شرط سوم: بیهوش نباشد 12
- شرط چهارم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 13
- شرط پنجم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 14
- شرط ششم: محذور شرعی دیگری مثل ضرر بر عِرْض و مالش، بر روزه گرفتن مترتب نشود 21
- شرط هفتم: مسافر نباشد 22
- شرط هشتم: فرد ازجملۀ کسانی نباشد که رخصت در افطار دارند 23
- فصل سوم شروط صحت روزه 31
- اشاره 31
- شرط اول: مسلمان باشد 32
- شرط دوم و سوم و چهارم: مجنون یا مست یا بیهوش نباشد 35
- شرط پنجم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 36
- شرط ششم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 39
- شرط هفتم: مسافر نباشد 40
- شرط هشتم: مفطرات روزه را ترک نماید 40
- شرط نهم: نیت روزه توأم با قصد قربت و اخلاص باشد 40
- اشاره 62
- فصل چهارم مفطرات روزه 62
- اولین مفطر: خوردن و آشامیدن 64
- دومین مفطر: جماع 75
- سومین مفطر: استمنا 81
- چهارمین مفطر: بقای بر جنابت تا اذان صبح 88
- پنجمین مفطر: بقای بر حیض و نفاس بقای عمدی بر حیض و نفاس 100
- ششمین مفطر: دروغ بستن به خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 105
- هفتمین مفطر: رساندن عمدی غبار به حلق 109
- هشتمین مفطر: فروبردن سر در آب 114
- نهمین مفطر: اماله کردن (شیاف مایع). 118
- دهمین مفطر: قِی کردن 120
- فصل پنجم احکام روزۀ قضا 122
- اشاره 122
- جایی که قضا و کفاره هیچ کدام واجب نیست 123
- مفطراتی که فقط موجب ثبوت قضا می شوند و کفاره ندارند 125
- نماز و روزۀ کسانی که در قطب و مانند آن هستند 126
- نماز و روزۀ کسانی که دارای روزها یا شب های طولانی هستند 129
- خواب ماندن جنب 130
- مفطری انجام نداده، ولی نیت روزه نیز نکرده است 131
- فراموشی غسل جنابت بحثش 131
- با تحقیق یا بدون تحقیق در اینکه صبح شده، مفطری را انجام داده و بعد فهمیده صبح بوده 131
- اعتماد به ساعت یا رادیو 132
- کسی بگوید صبح شده، ولی از گفتۀ او یقین حاصل نشود 133
- کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او، روزه را باطل کند 133
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف 134
- کسی بگوید مغرب شده است 134
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای ابری 135
- فرورفتن آب در هنگام مضمضه کردن 135
- افطار به سبب اکراه تفصیل 135
- افطار به سبب تقیه 136
- خروج منی بدون قصد 137
- افطار به سبب حیض یا نفاس 137
- روزۀ زن مستحاضه 137
- افطار به علت بیماری 137
- افطار به علت عذری غیر از بیماری مثل سفر 138
- عدم وجوب فوری روزۀ قضا 139
- افطار عمدی روزۀ قضا 140
- افطار عمدی روزۀ قضای استیجاری 141
- افطار عمدی روزۀ واجب موسع 141
- ترتیب به جاآوردن روزۀ قضا 142
- فراموشی تعداد روزه های قضا 143
- معین نکردن روزۀ قضا 143
- رعایت موالات در روزه های قضا 143
- نیت ما فی الذمه در قضای روزه 145
- عدم تمکن از گرفتن روزۀ قضا 145
- روزه های فوت شدۀ پدر 146
- منظور از پسر بزرگ تر 150
- به جاآوردن روزه های پدر توسط غیرپسر بزرگ تر 150
- روزه های فوت شدۀ مادر 151
- پرداخت 750 گرم طعام به جای گرفتن روزه های پدر 151
- فصل ششم احکام روزۀ مسافر 152
- اشاره 152
- حکم روزۀ طلب حاجت در مدینه برای شخص مسافر 153
- روزه در اماکن تخییر 154
- حکم روزه در موارد جمع بین قصر و تمام 154
- روزۀ نذری در سفر 155
- برخی از شروط دخیل در صحت نذر روزۀ مستحبی در سفر 155
- مسافرت رفتن در روزۀ نذر معین 157
- مسافرت قبل از ظهر 157
- رسیدن مسافر به وطن و محل اقامت، بعد از ظهر 158
- مسافرت بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر 158
- معیار مکانی جواز افطار روزه و عدم جواز آن برای فرد مسافر 159
- شک در رسیدن به وطن قبل از ظهر 159
- رسیدن مسافر به حد ترخص 160
- فراموشی بطلان روزه مسافر 161
- جهل به بطلان روزه مسافر 161
- فصل هفتم کفارۀ روزه و روزۀ کفاره 162
- اشاره 162
- شروط وجوب کفاره 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت 163
- روزه های کفاره دار 165
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت همراه علم به حرمت آن چیز 165
- کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف 166
- مفطرات کفاره دار 166
- خلاصۀ نظرات مراجع عظام تقلید دربارۀ وجوب کفاره برای برخی از مفطرات 167
- معیار زمانی در وجوب کفاره 169
- چگونگی ادای کفاره ها 170
- اشباع در کفارۀ فدیه و کفارۀ تأخیر 173
- پرداخت چند کفاره تأخیر به یک فقیر 174
- پرداخت کفاره به کمتر از شصت فقیر 174
- کیفیت 60 روز روزۀ کفاره 176
- لزوم رعایت استمرار در روزه های پی درپی 177
- کفارۀ جمع 178
- کفارۀ دروغ 178
- تکرار کفاره با تکرار مفطر 179
- انجام کار حرام پس از بطلان روزه به حلال 179
- مسافرت بعد از افطار عمدی 180
- پیش آمدن عذر قهری بعد از افطار عمدی 181
- تصرف در کفاره توسط فقیر 182
- دادن کفارۀ غیرهاشمی به هاشمی 182
- تأخیر روزۀ کفاره 182
- جنس کفاره 183
- دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس 184
- ناتوانی در پرداخت کفارات متعدد ماه رمضان 185
- پرداخت کفاره ازطرف شخص دیگر 185
- پرداخت کفارۀ واجب النفقه 187
- پرداخت کفاره به واجب النفقه 187
- اشاره 189
- فصل هشتم روزه های حرام 189
- روزۀ مستحبی زن، بدون اذن شوهر 190
- روزۀ واجب غیرمعین زن بدون اذن شوهر 191
- روزۀ مستحبی زن با نهی شوهر 191
- روزۀ واجب غیرمعیّن زن همراه نهی شوهر 192
- روزۀ مستحبی اولاد با جلوگیری پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، با اذیت شدن پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، بدون اجازۀ پدر یا مادر 193
- فصل نهم روزه های مکروه 194
- اشاره 196
- فصل دهم روزه های مستحب 196
- افطار روزۀ مستحبی 198
- فصل یازدهم چگونگی تشکیل هلال 199
- اشاره 199
- راه های ثابت شدن اول ماه 201
- اتحاد و اختلاف افق ها 204
- منظور از اتحاد افق 205
- اموری که اول ماه به واسطۀ آن ها ثابت نمی شود 207
کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف
199. آیا باطل کردن روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف موجب ثبوت کفاره می شود؟(1)
بلی، کفاره ثابت می شود؛ ولی این کفاره مربوط به شکستن نذر یا قسم یا عهد یا به هم زدن اعتکاف(2) می باشد و این کفاره ارتباطی به روزه ندارد(مشهور).(3)
مفطرات کفاره دار
200. ارتکاب عمدی کدام یک از مفطرات، موجب ثبوت کفاره می شود؟(4) (با جمع شدن شرایط کفاره)(5)
کل مفطرات(6) به جز قی کردن که با قی کردن فقط روزه باطل می شود و کفاره واجب نمی شود
1- عروه الوثقی، فصل فی کفاره الصوم، مسئلۀ1.
2- اعتکاف با ارتکاب جماع، ولو در شب باطل می شود و بایدشخص کفارۀ اعتکاف را بدهد.
3- اگر روزۀ نذر و عهد و قسم و اعتکاف از نوع روزۀ ماه رمضانیا قضای ماه رمضان باشد و فرد یکی از مفطرات کفاره آور رادر اثنای روز (در روزۀ قضا در بعد از زوال) انجام دهد، کفارۀ ماهرمضان یا قضای ماه رمضان نیز جداگانه بر وی واجب میشود.
4- آنچه طبق نظر مرجع، بنا بر احتیاط واجب مفطر است، چنانچه مکلفبا رعایت اعلم فالاعلم از مرجع دیگری تقلید کند که ایشانآن را مفطر نداند، در این فرض پرداخت کفاره واجب نخواهد بود؛ دربارۀ خوابجنب، نک: سؤالات 115 تا 118.
5- توضیح المسائل مراجع، مسئلۀ1658؛ وحید،توضیح المسائل ، مسئلۀ1666؛مکارم، توضیح المسائل ، چاپجدید، مسئلۀ1399؛عروه الوثقی، فصل فی کفاره الصوم، بالای مسئلۀ1؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج3، مسئلۀ700و702و745.
6- حضرت امام و آیت الله نوری دربارۀ اماله و سرزیر آب بردن و آیت الله بهجت دربارۀ اماله کردن و وآیت الله فاضلدربارۀ سر زیر آب بردن و اماله کردن و دروغ بستن، قائل اند: «بنا براحتیاط واجب، کفاره ثابت است.»