- درآمد 3
- حکمت روزه گرفتن 4
- فصل اول تعریف روزه و اقسام آن 5
- اشاره 8
- فصل دوم شروط وجوب روزه 8
- شرط اول: بالغ باشد 9
- شرط دوم: عاقل باشد (مجنون نباشد) 11
- شرط سوم: بیهوش نباشد 12
- شرط چهارم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 13
- شرط پنجم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 14
- شرط ششم: محذور شرعی دیگری مثل ضرر بر عِرْض و مالش، بر روزه گرفتن مترتب نشود 21
- شرط هفتم: مسافر نباشد 22
- شرط هشتم: فرد ازجملۀ کسانی نباشد که رخصت در افطار دارند 23
- اشاره 31
- فصل سوم شروط صحت روزه 31
- شرط اول: مسلمان باشد 32
- شرط دوم و سوم و چهارم: مجنون یا مست یا بیهوش نباشد 35
- شرط پنجم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 36
- شرط ششم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 39
- شرط هفتم: مسافر نباشد 40
- شرط هشتم: مفطرات روزه را ترک نماید 40
- شرط نهم: نیت روزه توأم با قصد قربت و اخلاص باشد 40
- اشاره 62
- فصل چهارم مفطرات روزه 62
- اولین مفطر: خوردن و آشامیدن 64
- دومین مفطر: جماع 75
- سومین مفطر: استمنا 81
- چهارمین مفطر: بقای بر جنابت تا اذان صبح 88
- پنجمین مفطر: بقای بر حیض و نفاس بقای عمدی بر حیض و نفاس 100
- ششمین مفطر: دروغ بستن به خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 105
- هفتمین مفطر: رساندن عمدی غبار به حلق 109
- هشتمین مفطر: فروبردن سر در آب 114
- نهمین مفطر: اماله کردن (شیاف مایع). 118
- دهمین مفطر: قِی کردن 120
- اشاره 122
- فصل پنجم احکام روزۀ قضا 122
- جایی که قضا و کفاره هیچ کدام واجب نیست 123
- مفطراتی که فقط موجب ثبوت قضا می شوند و کفاره ندارند 125
- نماز و روزۀ کسانی که در قطب و مانند آن هستند 126
- نماز و روزۀ کسانی که دارای روزها یا شب های طولانی هستند 129
- خواب ماندن جنب 130
- با تحقیق یا بدون تحقیق در اینکه صبح شده، مفطری را انجام داده و بعد فهمیده صبح بوده 131
- فراموشی غسل جنابت بحثش 131
- مفطری انجام نداده، ولی نیت روزه نیز نکرده است 131
- اعتماد به ساعت یا رادیو 132
- کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او، روزه را باطل کند 133
- کسی بگوید صبح شده، ولی از گفتۀ او یقین حاصل نشود 133
- کسی بگوید مغرب شده است 134
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف 134
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای ابری 135
- فرورفتن آب در هنگام مضمضه کردن 135
- افطار به سبب اکراه تفصیل 135
- افطار به سبب تقیه 136
- خروج منی بدون قصد 137
- افطار به علت بیماری 137
- روزۀ زن مستحاضه 137
- افطار به سبب حیض یا نفاس 137
- افطار به علت عذری غیر از بیماری مثل سفر 138
- عدم وجوب فوری روزۀ قضا 139
- افطار عمدی روزۀ قضا 140
- افطار عمدی روزۀ قضای استیجاری 141
- افطار عمدی روزۀ واجب موسع 141
- ترتیب به جاآوردن روزۀ قضا 142
- فراموشی تعداد روزه های قضا 143
- رعایت موالات در روزه های قضا 143
- معین نکردن روزۀ قضا 143
- نیت ما فی الذمه در قضای روزه 145
- عدم تمکن از گرفتن روزۀ قضا 145
- روزه های فوت شدۀ پدر 146
- منظور از پسر بزرگ تر 150
- به جاآوردن روزه های پدر توسط غیرپسر بزرگ تر 150
- روزه های فوت شدۀ مادر 151
- پرداخت 750 گرم طعام به جای گرفتن روزه های پدر 151
- فصل ششم احکام روزۀ مسافر 152
- اشاره 152
- حکم روزۀ طلب حاجت در مدینه برای شخص مسافر 153
- روزه در اماکن تخییر 154
- حکم روزه در موارد جمع بین قصر و تمام 154
- روزۀ نذری در سفر 155
- برخی از شروط دخیل در صحت نذر روزۀ مستحبی در سفر 155
- مسافرت رفتن در روزۀ نذر معین 157
- مسافرت قبل از ظهر 157
- مسافرت بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن و محل اقامت، بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر 158
- شک در رسیدن به وطن قبل از ظهر 159
- معیار مکانی جواز افطار روزه و عدم جواز آن برای فرد مسافر 159
- رسیدن مسافر به حد ترخص 160
- جهل به بطلان روزه مسافر 161
- فراموشی بطلان روزه مسافر 161
- فصل هفتم کفارۀ روزه و روزۀ کفاره 162
- اشاره 162
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت 163
- شروط وجوب کفاره 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت همراه علم به حرمت آن چیز 165
- روزه های کفاره دار 165
- مفطرات کفاره دار 166
- کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف 166
- خلاصۀ نظرات مراجع عظام تقلید دربارۀ وجوب کفاره برای برخی از مفطرات 167
- معیار زمانی در وجوب کفاره 169
- چگونگی ادای کفاره ها 170
- اشباع در کفارۀ فدیه و کفارۀ تأخیر 173
- پرداخت کفاره به کمتر از شصت فقیر 174
- پرداخت چند کفاره تأخیر به یک فقیر 174
- کیفیت 60 روز روزۀ کفاره 176
- لزوم رعایت استمرار در روزه های پی درپی 177
- کفارۀ جمع 178
- کفارۀ دروغ 178
- تکرار کفاره با تکرار مفطر 179
- انجام کار حرام پس از بطلان روزه به حلال 179
- مسافرت بعد از افطار عمدی 180
- پیش آمدن عذر قهری بعد از افطار عمدی 181
- دادن کفارۀ غیرهاشمی به هاشمی 182
- تصرف در کفاره توسط فقیر 182
- تأخیر روزۀ کفاره 182
- جنس کفاره 183
- دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس 184
- ناتوانی در پرداخت کفارات متعدد ماه رمضان 185
- پرداخت کفاره ازطرف شخص دیگر 185
- پرداخت کفارۀ واجب النفقه 187
- پرداخت کفاره به واجب النفقه 187
- فصل هشتم روزه های حرام 189
- اشاره 189
- روزۀ مستحبی زن، بدون اذن شوهر 190
- روزۀ مستحبی زن با نهی شوهر 191
- روزۀ واجب غیرمعین زن بدون اذن شوهر 191
- روزۀ مستحبی اولاد با جلوگیری پدر یا مادر 192
- روزۀ واجب غیرمعیّن زن همراه نهی شوهر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، با اذیت شدن پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، بدون اجازۀ پدر یا مادر 193
- فصل نهم روزه های مکروه 194
- فصل دهم روزه های مستحب 196
- اشاره 196
- افطار روزۀ مستحبی 198
- اشاره 199
- فصل یازدهم چگونگی تشکیل هلال 199
- راه های ثابت شدن اول ماه 201
- اتحاد و اختلاف افق ها 204
- منظور از اتحاد افق 205
- اموری که اول ماه به واسطۀ آن ها ثابت نمی شود 207
چگونگی ادای کفاره ها
202. کفارۀ باطل کردن روزۀ ماه رمضان و قضای آن و باطل کردن روزۀ نذر و عهد و قسم معین و باطل کردن روزۀ اعتکاف چیست؟(1)
الف. کفارۀ ماه رمضان:(2) مخیر است بین اینکه یک برده آزاد کند یا شصت روز روزه بگیرد یا شصت فقیر سیر کند یا به هرکدام یک مد طعام بدهد و چنانچه این ها برایش ممکن نباشد:
1. هرچند مد که می تواند، به فقرا اطعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد، باید استغفار کند؛ اگرچه مثلاً یک مرتبه بگوید: «استغفر الله» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هروقت بتواند، کفاره را بدهد (حضرت امام).
2. باید به هر تعداد فقیر که قادر است، غذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار نیز بکند و اگر به هیچ وجه قادر بر دادن غذا به فقیر نیست، فقط کافی است که استغفار کند؛ یعنی با دل و زبان بگوید: «استغفر الله» (=از خداوند بخشایش می طلبم.) و اگر بعدها تمکن پیدا کرد که روزه بگیرد یا به فقرا غذا دهد، انجام کفاره لازم نیست؛ گرچه احتیاط مستحب آن است که انجام داده شود (مقام معظم رهبری).
3. مخیر است که هجده روز روزه بگیرد یا هر
1- عروه الوثقی، فصلفی کفاره الصوم، مسئلۀ1؛ توضیح المسائل مراجع، مسئلۀ1672و1687و1709و2654و2670.وحید، توضیح المسائل ، مسئلۀ1680و1695و1717و2734؛سیستانی، منهاج الصالحین، ج3،مسئلۀ780.
2- توضیح المسائل مراجع، مسئلۀ1660؛ اجوبه الاستفتائات، سؤال811و812و814؛ راهنمای فتاوا، ص32، مسئلۀ124؛خویی و تبریزی و وحید، منهاج الصالحین،مسئلۀ1586؛استفتای خصوصی کتبی از آیت الله سیستانی.