- درآمد 3
- حکمت روزه گرفتن 4
- فصل اول تعریف روزه و اقسام آن 5
- اشاره 8
- فصل دوم شروط وجوب روزه 8
- شرط اول: بالغ باشد 9
- شرط دوم: عاقل باشد (مجنون نباشد) 11
- شرط سوم: بیهوش نباشد 12
- شرط چهارم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 13
- شرط پنجم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 14
- شرط ششم: محذور شرعی دیگری مثل ضرر بر عِرْض و مالش، بر روزه گرفتن مترتب نشود 21
- شرط هفتم: مسافر نباشد 22
- شرط هشتم: فرد ازجملۀ کسانی نباشد که رخصت در افطار دارند 23
- فصل سوم شروط صحت روزه 31
- اشاره 31
- شرط اول: مسلمان باشد 32
- شرط دوم و سوم و چهارم: مجنون یا مست یا بیهوش نباشد 35
- شرط پنجم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 36
- شرط ششم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 39
- شرط نهم: نیت روزه توأم با قصد قربت و اخلاص باشد 40
- شرط هشتم: مفطرات روزه را ترک نماید 40
- شرط هفتم: مسافر نباشد 40
- اشاره 62
- فصل چهارم مفطرات روزه 62
- اولین مفطر: خوردن و آشامیدن 64
- دومین مفطر: جماع 75
- سومین مفطر: استمنا 81
- چهارمین مفطر: بقای بر جنابت تا اذان صبح 88
- پنجمین مفطر: بقای بر حیض و نفاس بقای عمدی بر حیض و نفاس 100
- ششمین مفطر: دروغ بستن به خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 105
- هفتمین مفطر: رساندن عمدی غبار به حلق 109
- هشتمین مفطر: فروبردن سر در آب 114
- نهمین مفطر: اماله کردن (شیاف مایع). 118
- دهمین مفطر: قِی کردن 120
- فصل پنجم احکام روزۀ قضا 122
- اشاره 122
- جایی که قضا و کفاره هیچ کدام واجب نیست 123
- مفطراتی که فقط موجب ثبوت قضا می شوند و کفاره ندارند 125
- نماز و روزۀ کسانی که در قطب و مانند آن هستند 126
- نماز و روزۀ کسانی که دارای روزها یا شب های طولانی هستند 129
- خواب ماندن جنب 130
- مفطری انجام نداده، ولی نیت روزه نیز نکرده است 131
- با تحقیق یا بدون تحقیق در اینکه صبح شده، مفطری را انجام داده و بعد فهمیده صبح بوده 131
- فراموشی غسل جنابت بحثش 131
- اعتماد به ساعت یا رادیو 132
- کسی بگوید صبح شده، ولی از گفتۀ او یقین حاصل نشود 133
- کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او، روزه را باطل کند 133
- کسی بگوید مغرب شده است 134
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف 134
- فرورفتن آب در هنگام مضمضه کردن 135
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای ابری 135
- افطار به سبب اکراه تفصیل 135
- افطار به سبب تقیه 136
- روزۀ زن مستحاضه 137
- خروج منی بدون قصد 137
- افطار به سبب حیض یا نفاس 137
- افطار به علت بیماری 137
- افطار به علت عذری غیر از بیماری مثل سفر 138
- عدم وجوب فوری روزۀ قضا 139
- افطار عمدی روزۀ قضا 140
- افطار عمدی روزۀ واجب موسع 141
- افطار عمدی روزۀ قضای استیجاری 141
- ترتیب به جاآوردن روزۀ قضا 142
- معین نکردن روزۀ قضا 143
- فراموشی تعداد روزه های قضا 143
- رعایت موالات در روزه های قضا 143
- نیت ما فی الذمه در قضای روزه 145
- عدم تمکن از گرفتن روزۀ قضا 145
- روزه های فوت شدۀ پدر 146
- منظور از پسر بزرگ تر 150
- به جاآوردن روزه های پدر توسط غیرپسر بزرگ تر 150
- روزه های فوت شدۀ مادر 151
- پرداخت 750 گرم طعام به جای گرفتن روزه های پدر 151
- فصل ششم احکام روزۀ مسافر 152
- اشاره 152
- حکم روزۀ طلب حاجت در مدینه برای شخص مسافر 153
- روزه در اماکن تخییر 154
- حکم روزه در موارد جمع بین قصر و تمام 154
- روزۀ نذری در سفر 155
- برخی از شروط دخیل در صحت نذر روزۀ مستحبی در سفر 155
- مسافرت قبل از ظهر 157
- مسافرت رفتن در روزۀ نذر معین 157
- مسافرت بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن و محل اقامت، بعد از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر 158
- معیار مکانی جواز افطار روزه و عدم جواز آن برای فرد مسافر 159
- شک در رسیدن به وطن قبل از ظهر 159
- رسیدن مسافر به حد ترخص 160
- فراموشی بطلان روزه مسافر 161
- جهل به بطلان روزه مسافر 161
- فصل هفتم کفارۀ روزه و روزۀ کفاره 162
- اشاره 162
- شروط وجوب کفاره 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت همراه علم به حرمت آن چیز 165
- روزه های کفاره دار 165
- مفطرات کفاره دار 166
- کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف 166
- خلاصۀ نظرات مراجع عظام تقلید دربارۀ وجوب کفاره برای برخی از مفطرات 167
- معیار زمانی در وجوب کفاره 169
- چگونگی ادای کفاره ها 170
- اشباع در کفارۀ فدیه و کفارۀ تأخیر 173
- پرداخت کفاره به کمتر از شصت فقیر 174
- پرداخت چند کفاره تأخیر به یک فقیر 174
- کیفیت 60 روز روزۀ کفاره 176
- لزوم رعایت استمرار در روزه های پی درپی 177
- کفارۀ جمع 178
- کفارۀ دروغ 178
- انجام کار حرام پس از بطلان روزه به حلال 179
- تکرار کفاره با تکرار مفطر 179
- مسافرت بعد از افطار عمدی 180
- پیش آمدن عذر قهری بعد از افطار عمدی 181
- تصرف در کفاره توسط فقیر 182
- تأخیر روزۀ کفاره 182
- دادن کفارۀ غیرهاشمی به هاشمی 182
- جنس کفاره 183
- دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس 184
- پرداخت کفاره ازطرف شخص دیگر 185
- ناتوانی در پرداخت کفارات متعدد ماه رمضان 185
- پرداخت کفاره به واجب النفقه 187
- پرداخت کفارۀ واجب النفقه 187
- فصل هشتم روزه های حرام 189
- اشاره 189
- روزۀ مستحبی زن، بدون اذن شوهر 190
- روزۀ واجب غیرمعین زن بدون اذن شوهر 191
- روزۀ مستحبی زن با نهی شوهر 191
- روزۀ واجب غیرمعیّن زن همراه نهی شوهر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، با اذیت شدن پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد با جلوگیری پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، بدون اجازۀ پدر یا مادر 193
- فصل نهم روزه های مکروه 194
- اشاره 196
- فصل دهم روزه های مستحب 196
- افطار روزۀ مستحبی 198
- اشاره 199
- فصل یازدهم چگونگی تشکیل هلال 199
- راه های ثابت شدن اول ماه 201
- اتحاد و اختلاف افق ها 204
- منظور از اتحاد افق 205
- اموری که اول ماه به واسطۀ آن ها ثابت نمی شود 207
بله، جایز است (حضرت امام و آیات عظام خویی، تبریزی، وحید، سیستانی و بهجت).
بنا بر احتیاط واجب نمی تواند (آیات عظام گلپایگانی و صافی).
جنس کفاره
220. آیا درکفاره به جای آرد یا نان یا گندم، می توان مواد خوراکی دیگر به فقیر داد؟(1)
الف. صاحب کفاره می خواهد فقیر را سیر کند (اشباع کند): در سیرکردن هر طعام و خوراکی که تغذّی با آن برای غالب مردم متعارف باشد، کافی است؛ چه پخته و چه نپخته از انواع مختلف غذا یا اقسام مختلف نان از هر جنس که پخت آن متعارف است، از جنس گندم یا جو یا مانند آن؛ هرچند بدون خورشت باشد و افضل آن است که طعامی که به فقیر خورانده می شود، با خورشت باشد و آن عبارت است از هرچیزی که به طور متعارف با نان می خورند؛ چه جامد باشد، چه مایع؛ هرچند سرکه یا نمک یا پیاز یا پنیر و سبزی باشد. البته هرچه خوب تر باشد، بهتر است (حضرت امام و آیت الله سیستانی).
ب. صاحب کفاره می خواهد کفاره را به فقیر تملیک کند:
در تحویل دادن و تسلیم، اعطای هرآنچه آن را طعام می نامند، کافی است؛ چه خام و چه پخته؛ ولی در مورد کفارۀ قسم و آنچه به حکم قسم است، احتیاط آن است که به پست تر از آنچه که
1- روح الله خمینی، تحریر الوسیله،ج3، کتاب الکفارات، احکام کفارات، مسئلۀ11و13؛سیستانی، منهاج الصالحین، ج3،مسئلۀ768.