- درآمد 3
- حکمت روزه گرفتن 4
- فصل اول تعریف روزه و اقسام آن 5
- اشاره 8
- فصل دوم شروط وجوب روزه 8
- شرط اول: بالغ باشد 9
- شرط دوم: عاقل باشد (مجنون نباشد) 11
- شرط سوم: بیهوش نباشد 12
- شرط چهارم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 13
- شرط پنجم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 14
- شرط ششم: محذور شرعی دیگری مثل ضرر بر عِرْض و مالش، بر روزه گرفتن مترتب نشود 21
- شرط هفتم: مسافر نباشد 22
- شرط هشتم: فرد ازجملۀ کسانی نباشد که رخصت در افطار دارند 23
- اشاره 31
- فصل سوم شروط صحت روزه 31
- شرط اول: مسلمان باشد 32
- شرط دوم و سوم و چهارم: مجنون یا مست یا بیهوش نباشد 35
- شرط پنجم: چنانچه روزه دار زن است، از حیض و نفاس پاک باشد 36
- شرط ششم: روزه گرفتن ضرر نداشته باشد 39
- شرط هشتم: مفطرات روزه را ترک نماید 40
- شرط نهم: نیت روزه توأم با قصد قربت و اخلاص باشد 40
- شرط هفتم: مسافر نباشد 40
- اشاره 62
- فصل چهارم مفطرات روزه 62
- اولین مفطر: خوردن و آشامیدن 64
- دومین مفطر: جماع 75
- سومین مفطر: استمنا 81
- چهارمین مفطر: بقای بر جنابت تا اذان صبح 88
- پنجمین مفطر: بقای بر حیض و نفاس بقای عمدی بر حیض و نفاس 100
- ششمین مفطر: دروغ بستن به خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 105
- هفتمین مفطر: رساندن عمدی غبار به حلق 109
- هشتمین مفطر: فروبردن سر در آب 114
- نهمین مفطر: اماله کردن (شیاف مایع). 118
- دهمین مفطر: قِی کردن 120
- فصل پنجم احکام روزۀ قضا 122
- اشاره 122
- جایی که قضا و کفاره هیچ کدام واجب نیست 123
- مفطراتی که فقط موجب ثبوت قضا می شوند و کفاره ندارند 125
- نماز و روزۀ کسانی که در قطب و مانند آن هستند 126
- نماز و روزۀ کسانی که دارای روزها یا شب های طولانی هستند 129
- خواب ماندن جنب 130
- مفطری انجام نداده، ولی نیت روزه نیز نکرده است 131
- با تحقیق یا بدون تحقیق در اینکه صبح شده، مفطری را انجام داده و بعد فهمیده صبح بوده 131
- فراموشی غسل جنابت بحثش 131
- اعتماد به ساعت یا رادیو 132
- کسی بگوید صبح شده، ولی از گفتۀ او یقین حاصل نشود 133
- کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او، روزه را باطل کند 133
- کسی بگوید مغرب شده است 134
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای صاف 134
- افطار به سبب اکراه تفصیل 135
- افطار به واسطۀ تاریکی در هوای ابری 135
- فرورفتن آب در هنگام مضمضه کردن 135
- افطار به سبب تقیه 136
- افطار به علت بیماری 137
- افطار به سبب حیض یا نفاس 137
- خروج منی بدون قصد 137
- روزۀ زن مستحاضه 137
- افطار به علت عذری غیر از بیماری مثل سفر 138
- عدم وجوب فوری روزۀ قضا 139
- افطار عمدی روزۀ قضا 140
- افطار عمدی روزۀ قضای استیجاری 141
- افطار عمدی روزۀ واجب موسع 141
- ترتیب به جاآوردن روزۀ قضا 142
- معین نکردن روزۀ قضا 143
- فراموشی تعداد روزه های قضا 143
- رعایت موالات در روزه های قضا 143
- نیت ما فی الذمه در قضای روزه 145
- عدم تمکن از گرفتن روزۀ قضا 145
- روزه های فوت شدۀ پدر 146
- منظور از پسر بزرگ تر 150
- به جاآوردن روزه های پدر توسط غیرپسر بزرگ تر 150
- پرداخت 750 گرم طعام به جای گرفتن روزه های پدر 151
- روزه های فوت شدۀ مادر 151
- فصل ششم احکام روزۀ مسافر 152
- اشاره 152
- حکم روزۀ طلب حاجت در مدینه برای شخص مسافر 153
- روزه در اماکن تخییر 154
- حکم روزه در موارد جمع بین قصر و تمام 154
- روزۀ نذری در سفر 155
- برخی از شروط دخیل در صحت نذر روزۀ مستحبی در سفر 155
- مسافرت رفتن در روزۀ نذر معین 157
- مسافرت قبل از ظهر 157
- رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر 158
- رسیدن مسافر به وطن و محل اقامت، بعد از ظهر 158
- مسافرت بعد از ظهر 158
- معیار مکانی جواز افطار روزه و عدم جواز آن برای فرد مسافر 159
- شک در رسیدن به وطن قبل از ظهر 159
- رسیدن مسافر به حد ترخص 160
- فراموشی بطلان روزه مسافر 161
- جهل به بطلان روزه مسافر 161
- فصل هفتم کفارۀ روزه و روزۀ کفاره 162
- اشاره 162
- شروط وجوب کفاره 163
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت 163
- روزه های کفاره دار 165
- وجوب کفاره بر جاهل به مفطریت همراه علم به حرمت آن چیز 165
- مفطرات کفاره دار 166
- کفارۀ روزۀ نذر و عهد و قسم معین و روزۀ اعتکاف 166
- خلاصۀ نظرات مراجع عظام تقلید دربارۀ وجوب کفاره برای برخی از مفطرات 167
- معیار زمانی در وجوب کفاره 169
- چگونگی ادای کفاره ها 170
- اشباع در کفارۀ فدیه و کفارۀ تأخیر 173
- پرداخت چند کفاره تأخیر به یک فقیر 174
- پرداخت کفاره به کمتر از شصت فقیر 174
- کیفیت 60 روز روزۀ کفاره 176
- لزوم رعایت استمرار در روزه های پی درپی 177
- کفارۀ جمع 178
- کفارۀ دروغ 178
- انجام کار حرام پس از بطلان روزه به حلال 179
- تکرار کفاره با تکرار مفطر 179
- مسافرت بعد از افطار عمدی 180
- پیش آمدن عذر قهری بعد از افطار عمدی 181
- تصرف در کفاره توسط فقیر 182
- دادن کفارۀ غیرهاشمی به هاشمی 182
- تأخیر روزۀ کفاره 182
- جنس کفاره 183
- دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس 184
- پرداخت کفاره ازطرف شخص دیگر 185
- ناتوانی در پرداخت کفارات متعدد ماه رمضان 185
- پرداخت کفارۀ واجب النفقه 187
- پرداخت کفاره به واجب النفقه 187
- فصل هشتم روزه های حرام 189
- اشاره 189
- روزۀ مستحبی زن، بدون اذن شوهر 190
- روزۀ واجب غیرمعین زن بدون اذن شوهر 191
- روزۀ مستحبی زن با نهی شوهر 191
- روزۀ مستحبی اولاد، با اذیت شدن پدر یا مادر 192
- روزۀ مستحبی اولاد با جلوگیری پدر یا مادر 192
- روزۀ واجب غیرمعیّن زن همراه نهی شوهر 192
- روزۀ مستحبی اولاد، بدون اجازۀ پدر یا مادر 193
- فصل نهم روزه های مکروه 194
- اشاره 196
- فصل دهم روزه های مستحب 196
- افطار روزۀ مستحبی 198
- فصل یازدهم چگونگی تشکیل هلال 199
- اشاره 199
- راه های ثابت شدن اول ماه 201
- اتحاد و اختلاف افق ها 204
- منظور از اتحاد افق 205
- اموری که اول ماه به واسطۀ آن ها ثابت نمی شود 207
به اهل خود طعام می دهد، اطعام و بلکه تحویل آن ندهد؛ اگرچه کافی بودن آنچه که ذکر شد هم در آن خالی از قوت نیست (حضرت امام).
در تحویل دادن و تسلیم، اعطای هرآنچه آن را طعام می نامند، کافی است؛ چه خام و چه پخته؛ ولی در مورد کفارۀ قسم و آنچه به حکم قسم است، احتیاط واجب اکتفای بر گندم و آرد گندم است و دادن طعام دیگر حتی نان بنا بر احتیاط واجب، کافی نیست. همچنین لازم است در یک مدّ که به یک فقیر داده می شود، تنها از یک جنس باشد؛ مثل گندم، جو، نان، آرد، برنج، خرما، مویز و مانند آن و نمی شود مثلاً نصف مدّ را برنج و نصف دیگر همان مدّ را گندم داد ولی مدّهای متعدد می تواند از چند جنس مختلف باشد؛ هرچند مربوط به یک کفاره باشد؛ مثلاً فرد می تواند یک مد گندم و یک مد برنج و... بدهد و نیز لازم نیست اعطای مدّ به فقیر در یک دفعه انجام شود و به تدریج هم اشکال ندارد؛ لذا فرد می تواند مثلاً نصف مد نان را در یک دفعه و نصف دیگر را در دفعۀ بعد به یک فقیر بدهد (آیت الله سیستانی).
دادن پول در کفاره به جای غذا یا به جای لباس
221. آیا در کفاره به جای دادن غذا یا پوشاندن فقیر، می توان پول آن را به فقیر داد؟(1)
خیر، مگر اینکه فقیر را وکیل کنیم تا غذا یا لباس را به جای ما بخرد و ازطرف ما آن ها را
1- تحریر الوسیله، ج2،ص132، مسئلۀ20؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج3، مسئلۀ776.