روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 121

و بعضی از فقهاء با توجه به روایت ابن سنان که شیخ و مشهدی در کتابشان ذکر کرده‌اند و نیز با توجه به روایتی که میثم تمّار نقل (12) نموده است، معتقد شدند که روزۀ روز عاشورا، هیچ‌گاه مورد تأکید نبوده و نیست و کسی که در این روز روزه بدارد گرچه نیست‌اش حزن و اندوه، باشد، در صورت عمل، با دشمنان اهل بیت که نیّت‌شان تبرک و شادمانی هست، شریک می‌باشد. بله- استحباب این روزه به عنوان صوم اصطلاحی، فقط برای کسی هست که قدرت افطار نمودن و لو به خاطر تقیّه را ندارد، لذا، در این صورت، قصد روزه از روی حزن و اندوه بخاطر مصیبت و عزای وارده بر خاندان عصمت، می‌نماید. (13)

مؤلّف: پیشتر بیان شد که ماهیّت صوم- روزه اصطلاحی- در روز عاشورا موجب هلاکت و عذاب، حتی به عنوان حزن و اندوه، می‌گردد.

دلیل کسانی که قائل به حرمت روزه روز عاشورا هستند:

1- مرحوم بحرانی می‌نویسد: خلاصه اینکه دلالت این اخبار به طور مطلق بر تحریم، ظاهرترین ظاهر هست، لکن اصحاب ما در آنچه که ذکر کرده‌اند- غیر از تحریم- معذورند. چون به صورت کامل تتبّع در روایات نکرد. و خوب در آن، به اندیشه نپرداختند. و در ادامه می‌گوید:

تحریم روزه روز عاشورا از این اخبار، ظاهرترین ظاهر هست. (14)