روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 148

و کراهتش به این جهت است که صورت عمل با آنچه که حرامزاده‌گان و دشمنان اهل بیت، به جای می‌آورند، شباهت دارد. (63) مؤلف: البته، فرض بر این است که قسم آخر- کراهت بخاطر شباهت- حرمت نداشته باشد. که در صورت حرمت نذر منعقد نخواهد شد، چون متعلّق نذر نباید مرجوح باشد.

سخنان کسانی که قائل به کراهت روزۀ روز عاشورا هستند

کراهت به معنای قلّت ثواب می‌باشد، همچنانکه مبنای سیّد یزدی می‌باشد و یا بمعنای ملازمت با امر مرجوح یا مزاحمت با امری که آن امر ارجح می‌باشد. همچنانکه مبنای سیّد حکیم و دیگران می‌باشد. و از کلمات سیّد علی طباطبائی در ریاض بدست می‌آید که وی معتقد هست. هیچ یک از فقهاء امامیه قائل به کراهت روزه عاشورا نیست و اگر هم قائلین به کراهت وجود داشته باشند، بسیار کم هست. امّا ظاهر کلمات معاصرین و کسانی که قبل از آنها بودند، کراهت را می‌رساند. که شاهدش این است، وقتی که سیّد کاظم طباطبائی رحمة اللّه علیه در عروة الوثقی فتوا به کراهت داده، کسی از فقهاء متأخر بر کلام ایشان تعلیقه نزده است. نهایت چیزی که در ذیل فتوای سیّد، ابراز داشتند این است که صرف امساک از اکل و شرب از روی حزن و اندوه تا عصر، جزء روزۀ