روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 60

لذا نزد ما روایتی که معتبر باشد تا با آن بتوان معارض را حمل بر تقیّه نمود، وجود ندارد (9) مؤلف: ما جواب از سید خوئی را در لابه‌لای نقل سخنان استاد وحید خراسانی و شیخ نراقی و سیّد طباطبائی و … بیان نمودیم و دیگر مجالی برای نظر مرحوم خوئی باقی نمی‌ماند.

نقد مرحوم علامه خوئی حول روایت مصباح:

حاصل نقد ایشان این است که می‌گوید: شیخ طوسی در تهذیبین ملتزم شده روایتی را از کسی در این دو کتاب نقل می‌کند، که آن فرد، دارای اصل یا کتابی باشد.

لذا، شیخ نام صاحب کتاب را ذکر کرده سپس طریقه او را در مشیخه یا فهرست، بیان می‌کند. اما به این شرط در مصباح المتهجّد ملتزم نشده که هر آنچه را روایت می‌کند از شخص، آن شخص روایت را در کتابش آورده باشد. به همین دلیل روایت ابن سنان و طریقش که در مصباح آمده، صحیح هست اما معلوم نیست که این روایت را از کتاب ابن سنان نقل نموده است، شاید، روایت را از خود ابن سنان- به طور شفاهی و نه از کتابش- نقل نموده، بدون اینکه، طریقه او را بداند که صحیح هست یا خیر؟ با این حال، این روایت در حکم مرسل است و در نتیجه روایات ناهیه همگی از نظر سند ضعیف می‌باشد و اخباری که دستور به روزه گرفتن در روز عاشورا می‌دهد، معارضی ندارد. (10)