روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 68

و اینکه حضرت فرمود: اختیار دارد، یعنی، برای شخص جایز است وقتی که شروع به روزه گرفتن نمود، آن را افطار کند یا مراد این است که روزه گرفتن در این روز واجب نیست …

و ظاهرا روایت از جهت تقیّه صادر شده است چون اخبار فراوانی وارد شد که روزه گرفتن در این روز را مذمّت نموده و این روز را روزی دانسته که بنی امیه- لعنهم اللّه- بواسطه قتل حسین علیه السلام، بدان تبرک جستند. (37)

مؤلف: گر چه معروف و حتی یقینی هست که زهری از عامّه می‌باشد ولی، به مرحوم وحید بهبانی، (38) نسبت داده شد که معتقد به تشیّع اوست. و به همین نظر مرحوم تستری متمایل می‌باشد. (39) سیّد خوئی در معجم رجال الحدیث می‌نویسد: زهری گر چه از علمای عامّه است، لکن از این روایت- روایتی که ابن شهر آشوب و دیگران نقل کرده‌اند- بدست می‌آید که وی علی بن الحسین- علیهما السلام- را دوست می‌داشت و به او احترام می‌گذاشت. (40)

[7- رایت جعفریّات]

8- جعفریّات: خبر داد ما را محمد، که حدیث نمود مرا موسی، که پدرم از پدرش از جدّش جعفر بن محمّد علیهما السلام، از پدرش، نقل نموده که علی علیه السلام می‌فرمود:

روز عاشورا نهم و دهم، احتیاطا روزه بدارید چرا که آن کفّاره- گناهان- سال قبل می‌باشد.

و اگر کسی از شما نمی‌دانست و چیزی خورد، پس روزه‌اش را- در آنچه از روز مانده- تمام کند- (41)