روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 96

مؤلّف: اگر مراد از این عبارت عایشه: که مسلمین در روز عاشورا روزه می‌گرفتند، این باشد که همان روزه جاهلیّت و قریش بوده، اشکال نسئی (46) در ماه محرم پیش می‌آید و لازمه‌اش عدم تحقق روزه جاهلیّت در روز عاشورا می‌باشد و اگر مراد روزه یهود باشد، ما ثابت کردیم که یهود در محرّم و عاشورا بمعنای مصطلح روزه نمی‌گرفتند. البته شاید ماه آنان با ماه محرم و عاشورا به طور اتفاقی، مصادف شده باشد. لذا، پس مرجع ضمیر در: فلیصمه- آیا به معنای معروف- دهم محرم است یا غیر آن.

[11- روایت سلمة بن الاکوع]

11- بخاری: حدیث برای ما نقل نمود مکی بن ابراهیم. حدیث نقل کرد برای ما یزید از سلمة بن الاکوع که گوید: پیامبر- صلّی اللّه علیه و اله و سلّم- به مردی از اسلم دستور داد که در میان مردم، اعلام کند که هرکس چیزی خورد، بقیه روز را روزه به دارد و هرکس طعام نخورد یا آبی ننوشید، روز عاشورا که امروز هست، روزه بدارد- (47) در سنن ابی داود آمده است:

فاتمّوا بقیه یومکم و اقضوه- که ابو داود می‌گوید: یعنی روز عاشورا. (48)

مؤلف: آیا این دستور پیامبر صلّی اللّه علیه و اله و سلّم در سالی که به مدینه هجرت نمودند صادر شد یا در سالهای بعد از هجرت؟ بنابر شقّ اوّل: قبلا گذشت که روزه روز عاشورا بعد از سال هجرت، نسخ گردید. و بنابر شق دوّم: این نظر مخالف با تصریح شارحینی مثل