ارتباط غدیر با ماه مبارک رمضان صفحه 124

(98)اي آن‌كه علمش پيش است،اي آن‌كه وعده‌اش راست است،اي آن‌كه لطفش آشكار است،اي آن‌كه فرمانش چيره است،اي آن‌كه كتابش استوار است. اي آن‌كه حكمش شدني است،اي آن‌كه قرآنش باشكوه است،اي آن‌كه فرمانروايي‌اش ديرين است،اي آن‌كه بخشش فراگير است،اي آن‌كه پايگاهش بس بزرگ است.

(99) يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ يَا مَنْ لا يُلْهِيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يَا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ يَا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَيْ‌ءٌ عَنْ شَيْ‌ءٍ يَا مَنْ لا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ مُرَادِ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي هِمَمِ الْعَارِفِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي طَلَبِ الطَّالِبِينَ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعَالَمِينَ

(99)اي آن‌كه شنيدني از شنيدن ديگر بازش ندارد،اي آن‌كه كاري از كار ديگر منعش نكند،اي آن‌كه گفتاري از گفتار ديگر سرگرمش نكند،اي آن‌كه درخواستي از درخواست ديگر او را به اشتباه نيافكند،اي آن‌كه چيزي از چيز ديگر پرده‌اش نشود، اي آن‌كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نياورد،اي آن‌كه آرمان واپسين جويندگان است،اي آن‌كه نهايت همّت عارفان است،اي آن‌كه پايان جستجوي جويندگان است،اي آن‌كه غباري در سراسر هستي بر او پوشيده نيست.

(100) يَا حَلِيما لا يَعْجَلُ يَا جَوَادا لا يَبْخَلُ يَا صَادِقا لا يُخْلِفُ يَا وَهَّابا لا يَمَلُّ يَا قَاهِرا لا يُغْلَبُ يَا عَظِيما لا يُوصَفُ يَا عَدْلا لا يَحِيفُ يَا غَنِيّا لا يَفْتَقِرُ يَا كَبِيرا لا يَصْغُرُ يَا حَافِظا لا يَغْفُلُ سُبْحَانَكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ

(100) اي بردباري كه شتاب نكند،اي بخشنده‌اي كه بخل نورزد،اي راستگويي كه تخلّف نكند،اي عطاكننده‌اي كه خستگي نپذيرد،اي چيره‌اي كه شكست‌ناپذير است،اي بزرگي كه به وصف در نيايد،اي دادگري كه ستم ننمايد،اي توانگري كه نيازمند نشود،اي بزرگي كه كوچك نگردد،اي نگهداري كه غفلت ننمايد.منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس،فريادرس،ما را از آتش رهايي بخش پروردگار

متن عربي

دعاي جوشن كبير

اين دعا در كتابهاي بلد الامين و مصباح كفعمي آمده،از حضرت سيّد الساجدين عليه السّلام،از پدر ايشان از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صلي اللّه عليه و آله روايت شده: اين دعا را جبرئيل براي آن حضرت در يكي از جنگها فرود آورد،درحالي‌كه زره سنگيني بر تن آن جناب بود به گونه‌اي كه سنگيني آن بدن مبارك آن حضرت را به درد آورده بود.جبرئيل عرضه داشت: يا محمّد پروردگارت به تو سلام ميرساند و ميفرمايد: اين جوشن(زره) را از تن خود بيرون كن و اين دعا را بخوان كه براي تو و امّتت موجب ايمني است.سپس شرحي در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه اينجا جاي بيان تمام آن نيست ولي به برخي از آن اشاره مي‌كنيم از جمله آنكه هركه آن را بر كفنش بنويسد،خدا به احترام آن او را به آتش نمي‌افكند و و هركه آن را در اول ماه رمضان با نيّت خالص و دلي پاك بخواند،حق تعالي بهره‌مندي را روزي او مي‌كند،و براي وي هفتاد هزار فرشته مي‌آفريند كه خدا را تسبيح و تقديس كنند و ثوابش را براي او قرار دهند.در ادامه نيز فضيلت زيادي نقل كرده تا آنكه فرمود: هركه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند،خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مي‌كند،و بهشت را براي او واجب مي‌گرداند،و دو فرشته را بر او مي‌گمارد تا او را از گناهان حفظ كنند،و در طول زندگي خود در امان خدا باشد و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم علي بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد،و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاي خدا است و اسم اعظم نيز در آن است. فقير گويد: از اين روايت دو نكته استفاده مي‌شود،اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنان‌كه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب «الدرّة» به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ

{شد مستحب نوشتن بر اكفان گواه بر اسلام و هم بر ايمان}